بدون حقوق برابر پیشرفت و توسعه امکان پذیر نیست

نوشته شده توسط Admin در 24 نوامبر 11
۳ آذر ۱۳۹۰ / ۲۴ نوامبر ۲۰۱۱

خیلی ساده است! خشونت رو شما چگونه تعریف میکنید؟ به تعاریف و مفاهیم[۱] و قوانین[۲] و تعهدات بین المللی[۳] من الان کار ندارم ولی به زبان خیلی ساده و فارسی ساده تر من، برای من خشونت یعنی پایمال کردن یک حق. مردی که دست روی زن یا بچه اش بلند میکنه حق اونها رو پایمال میکنه – حق زنی که مجبوره و چاره ای نداره توی اون زندگی بمونه؛ مردی که بخاطر توان مالی یا لذت یا هر دو،  زن صیغه ای یا زن دوم میگیره در ابعاد گسترده ای حق زنش رو پایمال میکنه، به عنوان مثال او را تحقیر میکنه که “کافی” نیست که یعنی خشونت روانی. یا نمونه دیگه، مسئله خشونت عمومی رو میشه در جامعه ای دید که زن برای تضمین حقوق خودش در زندگی زناشویی یا بعد از طلاق باید قیمت داشته باشه و طلب مهر کنه. حالا اگه قانونی نباشه که از حق اون زن یا بچه کتک خورده و آزار دیده حمایت بکنه و یا حق مضاعفی برای مرد قایل بشه که با داشتن یک همسر میتونه بره  بازم ازدواج بکنه – هر چند دفعه و به هر ترتیبی که بخواد – آیا این خشونت نیست؟ آیا اون حکومتی که چنین قوانینی رو وضع میکنه علیه نیمی از جمعیتش قانونن اعمال خشونت نمیکنه؟

در چهار سال و نیم گذشته[۴]، از زمانیکه دولت لایحه حمایت از خانواده[۵] را به مجلس اسلامی ارائه داده و با بند بندش عوض رفع مشکلات و بهتر کردن، ادامه تبعیض و خشونت علیه زنان رو دامن زده، پیشنهادات و مقالات کارشناسی بسیار زیادی از طرف وکلا و طیف های گوناگون جنبش برابرخواهی در ایران نوشته شده نشست های حزبی و تخصصی متعدد ترتیب داده شده، رایزنی های فراوانی با نمایندگان مجلس انجام شده، ائتلاف گسترده گروهها و فعالان جنبش زنان بوجود آمده[۶]، دو وب سایت تخصصی تازه بوجود آمده[۷]، بیانیه های متعدد و هر کدام با چند هزار امضا نوشته شدند، ابتکار عمل های جالبی بدست گرفته شده مثل کمپین کارت پستال میدان زنان[۸] و یا دخترانی که با زرنگی شماره تلفن یکی از مسئولان دولتی مدافع لایحه رو پیدا کرده بودند و مدام از او می خواستند که اونها رو به عقد شوهرش دربیاره و با این کار سعی داشتند به این مقام مسئول بفهمانند که تصویب لایحه حمایت خانواده چه عواقبی برای زندگی تک تک زنان خواهد داشت[۹]، همه و همه تلاش ها به جایی رسید که دو ماده خاص که نگرانی فراوانی رو بوجود آورده بود (۲۳ و ۲۵) در تابستان ۱۳۸۹ از لایحه حذف شدند[۱۰].

خوب حتمن هورا دیگه!؟ متاسفانه خیر!

اولن چیزی جایگزینش نشد. همون قوانین قبلی[۱۱] که نا کار آمد بودند بدون ضمانت اجرایی پا بر جا موندند و بدترش، بعد ازمدتی (اردیبهشت ۹۰) دوباره امکان چند همسری قانونی با شرایط و نگارشی جدید به لایحه برگردونده شدند[۱۲]! لازم به یادآوری هم که ماده ازدواج موقت و امکان چند همسری از طریق صیغه همیشه پا برجا مانده بود. بعد از تلاش های فراوان، دوباره در مرداد ۱۳۹۰ بند پیشنهادی مربوط به چند همسری از طریق ازدواج دایم حذف شد و بار دیگر ماده ۱۶ قانون ۱۳۵۳ حاکم بر سرنوشت زنان ایران شد. امروز هم لایحه با تمام ایرادها و تبعیض هایی که در بند بندش وجود داره و نه فقط بند ۲۳، منتظر نوبت شنیده شدن در صحن علنی مجلسه.

ناگفته نباید بمونه که نهادهای بین المللی بیشماری هم درباره لایحه ابراز نگرانی کردند. به عنوان مثال بدنبال رایزنی های فراوان رئیس هیئت پارلمانی اتحادیه اروپا در رابطه با ایران از همتای خود در ایران درباره لایحه سوال کرد و پاسخ گرفت من هم تیر ماه ۱۳۸۹ در جلسه ای درباره آن پاسخ، مشکلات لایحه و نگرانی های زنان ایران به سوالات نمایندگان پارلمان در حد توانم توضیح دادم. تلاشهای بین المللی به همین جا ختم نشد و فعالان برابری خواه ایرانی خارج از کشور صدای اعتراضات به لایحه رو در تمام مراجع مربوط رسوندند و میرسونند.

به هر حال قدم و ابتکار بعدی در داخل ایران، جمع آوری رنجنامه ای از زنان ایرانی و دوختن داستانهای غم انگیز زندگیشون در یک چهل تکه بود که به همت فعالان برابری خواه و کمپین یک میلیون امضا بوقوع پیوست[۱۳]. این چهل تکه به همراه پانزده هزار امضا در آذر ماه پارسال به مجلس ارائه شد[۱۴]. حالا این چهل تکه در لندنه و صبح روز جمعه ۲۵ نوامبر ۲۰۱۱ به مناسبت “روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان” پرده گشایی خواهد شد.

خشونت زدایی از قوانین وظیفه دولتهاست. بهانه سنت، مذهب و یا فرهنگ قابل قبول نیست و از این مسئولیت نه تنها کم نمیکنه که بار سنگین فرهنگسازی مثبت رو هم روی دوششون میگذاره.

نکته مهم اینجاست که تا زمانی که لایحه تصویب نشده امکان اصلاح وجود داره و از اون طرف متاسفانه همینطورهم امکان برگردونن مواد مورد اعتراض و اصلاح نکردن بقیه. بنابراین به کمک، حمایت و اطلاع رسانی  تک تک ما احتیاج هست.

حقوق زن جدا از حقوق جامعه نیست و بدون حقوق برابر پیشرفت و توسعه امکان پذیر نیست.

رویا کاشفی – سرپرست کمیته حقوق بشر انجمن پژوهشگران


[۱]  بند ۱ اعلامیه رفع خشونت از زنان  مصوب مجمع عمومی سازمان ملل متحد ۲۰ دسامبر ۱۹۹۳

http://www.un-documents.net/a48r104.htm

[۲]  کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض از زنان  http://www.un.org/womenwatch/daw/cedaw/text/econvention.htm

[۳]  میثاقهای بین المللی پایه: “حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی” و “حقوق مدنی و سیاسی”

[۴]  http://www.fairfamilylaw.asia/spip.php?page=print&id_article=1815

http://www.fairfamilylaw.asia/spip.php?page=print&id_article=768

http://www.fairfamilylaw.asia/spip.php?page=print&id_article=536

http://fairfamilylaw.net/spip.php?article2964

[۵]  http://fairfamilylaw.net/spip.php?article4

[۶]  http://meydaan.org/ShowArticle.aspx?arid=641

[۷]  “هم سری”  http://www.hamsari.org/ و “تا قانون برابر خانواده” http://fairfamilylaw.asia/

[۸]  http://meydaan.org/ShowArticle.aspx?arid=415

[۹]  http://meydaan.org/ShowArticle.aspx?arid=665

[۱۰]  http://isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1194314

[۱۱]  لایحه حمایت از خانواده ۱۳۵۳ http://fairfamilylaw.asia/spip.php?article2

[۱۲]  http://fairfamilylaw.net/spip.php?article1053

[۱۳]  http://ilna.ir/newsText.aspx?ID=164999

[۱۴]  http://www.we-change.org/spip.php?article6830
http://fairfamilylaw.info/spip.php?article1553