۲۷ سال پس از انقلاب، آیا از جمهوریت و اسلامیت چیزی هم بجای مانده است؟

نوشته شده توسط Admin در 11 فوریه 06

۱۲۸/م/۳۱۷ – تاریخ: ۲۲ بهمن ۱۳۸۴ / ۱۱ فوریه ۲۰۰۶

۲۷ سال پس از انقلاب، در سالروز ۲۲ بهمن، خستگی، فرسودگی، افسردگی، نگرانی و ناتوانی بر وجود تمامی مردم مستولی گشته است.

۲۷ سال پس از انقلاب، گروهی از انقلابیون و دست اندر کاران رژیم می خواهند از ترس از میان رفتن جمهوری اسلامی با شعارهای جمهوریخواهانه در مراسم شرکت کنند و گروهی دیگر و آن هم با وحشت برای از میان رفتن حکومت میخواهند با حکم امام زمان برای نگاهداری حکومت اقدام نمایند.

۲۷ سال پس از انقلاب، گروهی از اصلاح طلبان (مجاهدِین انقلاب اسلامی) در اولین سالی که خود بر قدرت نیستند، اعلام می دارند که شکست و ناکامی جنبش دوم خرداد باعث خرافه پرستی امروز گشته است و خود اعتراف می کنند که اگر نسل جوان از انقلاب رویگردان شده است و تصور می کند که تمام آرمانهای انقلاب از همین نوع می باشد نباید بر آن خرده گرفت.

۲۷ سال پس از انقلاب، رئیس جمهوری بر سر کار می آید که نه تنها این بار دیگر از آرای ۹۸% درصدی خبری نیست بلکه از میان بیشتر از ۴۸ میلیون واجدین حق رای تنها حدود ۵ میلیون رای را صاحب می شود و عجبا که این بار، دیگر نه مخالفین رژیم جمهوری اسلامی که بزرگترین سردمداران انقلاب، آقایان رفسنجانی و کروبی هستند که فریادشان بلند می شود که تقلب شده است، این بار آنها هم در شمار قربانیان بوده اند.

۲۷ سال پس از انقلاب، بزرگترین وعده رژیم برای مردم راه گم کرده و همه چیز از دست داده، تبلیغ برای آمدن امام زمان است و البته می دانیم که بر اساس روایات اسلام شیعی، امام زمان، زمانی ظهور می کند که فساد و فقر و بدبختی همه جا را فرا گرفته باشد، آیا سردمداران رژیم آگاهانه این شعار را انتخاب کرده اند، در این زمینه تردید نکنیم چرا که:

سئوالی که مردم در ایران باید بدان پاسخ دهند اینست که آیا هنوز هم می توان با چنین دست آورد و کارنامه درخشانی برای حکومت جمهوری اسلامی به آینده آن امیدوار بود.

جوانان ایران !

امروز بدینجا رسیده ایم، طبیعی است که بر اثر هیجان زدگی ها، بی فکری ها و اشتباهات بسیار نسل های گذشته بوده است. امروز چه باید کرد؟ امروزی که تجربه های بسیار بدست آمده است، امروزیکه بیشتر از تمامی ادوار گذشته امکانات گسترده در اختیار داریم، امروزیکه نیروی انسانی تحصیلکرده ما می رود که سرآمد و زبانزد در دنیا بشود، امروزیکه به نسبت ثروت زیرزمینی از نفت و گاز گرفته تا طلا و…، که می توانیم در رده کشورهای ثروتمند جهان قرار بگریم، امروزیکه با این ظرفیت بالای تکنولوژیک (بیشتر از ۱۰۰ هزار وبلاگ و متجاوز از ۴۵۰۰۰ سایت اینترنتی ) قادریم با دنیا در ارتباط باشیم، آیا هنوز هم تصور بر اینست که دستگاه سرکوب خواهد توانست به ایجاد وحشت بپردازد؟

با چشمهای باز به رویدادها نگاه کنیم، مسائل و مشکلات امروز ایران به هیچ وجه مسئله انرژی هسته ای نیست، دنیا هم بهمین نتیجه رسیده است. مسئله اصلی وتمامی مشکل در تمامیت، کلیت و موجودیت رژیم جمهوری اسلامی است.

ایران، امروز دریکی از درخشان ترین دوران برای رهائی از استبداد و رسیدن به آزادی، هویت ملی و حفظ منافع ملی خویش است. اطمینان داشته باشید بی شماری از پاسداران و بسیجی ها، گذشته از ارتش و نیروهای انتظامی، با مردم هستند و پاسدار واقعی مردم میباشند. شرایط بین المللی هم امروز در بهترین موقعیت خود برای همراهی با مردم است.

وظیفه امروز ما همبستگی و با هم بودن در عین تفاوت های فکری، عقیدتی، سیاسی و مذهبی است. بدون کوچکترین تردیدی این مجموعه که ایران نام دارد با سرعتی باور نکردنی و بدست ایرانیان در جایگاه شایسته و مسئولانه خود قرار خواهد گرفت.

من بر آن اعتقاد صد در صد دارم.

 حسین لاجوردی

رئیس انجمن پژوهشگران ایران