روز جهاني كودك و آينده كودكان و نوجوانان ايران

85/ م/258

16/مهر/1382

8/اكتبر/2003

فراموش نكنيم كه با هر ايدئولوژي و تفكري كه دارا هستيم

مسئوليت ساختن دنيائي بهتر براي كودكان و نوجوانان ايراني در وظيفه ماست

بر اساس ماده يك پيمان نامه حقوق كودك، همه كودكان و نوجوانان كمتر از 18 سال زير پوشش اين پيمان نامه هستند. بر مبناي برآوردهاي جمعيتي در سرشماري 1375، در ايران حدود 30 ميليون كودك و نوجوان در اين گروه سني قرار دارند.

مفاد متعدد اين پيمان نامه بر حقوق كودكان در استفاده از شرايط مناسب زندگي، تغذيه كافي، حق آموزش، دسترسي به مراقبت هاي بهداشتي و پزشكي، تحقير نشدن، حق بازي كردن، ممنوعيت كار روزمره، ممنوعيت شركت در جنگ، حق اظهار عقيده و… تأكيد داشته است.

هر بچه اي كه در هر كجاي جهان بدنيا مي آيد نخست براي مسئولين كشورش و سپس براي خانواده اش وظيفه اي را بوجود مي آورد كه براي دوران كودكي، نوجواني و وارد جامعه شدنش برنامه ريزي هاي درازمدتي را پايه ريزي كنند. به عبارت ساده تر در درازمدت، مي بايست سرمايه گذاريهاي بسيار دقيقي از سوي دولت براي امروز و آينده اين كودكان و نوجوانان در سطح كشور انجام گيرد.

حال اين سئوال اساسي وجود دارد كه در جمهوري اسلامي براي امروز و فرداي اين 30 ميليون نفر چه پيش بيني هائي انجام شده است؟

1 ـ «از رشد جمعيت جلوگيري نكنيد، اسلام به سرباز نياز دارد» ـ آيت الله خميني (ارديبهشت 1358).

2 ـ در برنامه سوم توسعه كشور هيچ بودجه اي به اين 30 ميليون نفر اختصاص داده نشده است.

3 ـ بر اساس آمارهاي دوران طلائي حكومت  آقاي خاتمي تنها بين سالهاي 80-76، تعداد نمازخانه ها 29.3 درصد افزايش پيدا كرده است.

4 ـ بر اساس آمارهاي دوران طلائي حكومت  آقاي خاتمي تنها بين سالهاي 80-76، تعداد امام هاي جمعه مدارس 31.4 درصد افزايش پيدا كرده است.

براي ما ايرانيان نبايد قابل قبول باشد كه بايد بي شماري از آنان در جبهه هاي جنگ كشته شوند، بي شماري اعدام شوند، بيشترينشان معلول جنگ باشند، تعدادي در زندانها و در زير شكنجه و حدود 2 ميليون نفر از آنان در كارهائي مثل قاليبافي و… بكار اجباري گرفته شوند.

• آيا مي دانيم كه در ايران متجاوز از يك ميليون نفر كودكان خياباني وجود دارند كه در ذيل توجهات و برنامه ريزيهاي حكومت جمهوري اسلامي اكثريت قريب باتفاق آنان گرفتار اعتياد، فحشاء، قاچاق، مواد مخدر، جيب بري، دزدي و سرقت و… مي باشند؟
• آيا مي دانيم در خانه هاي امني كه براي نگهداري اين كودكان خياباني بوجود آمده است، به آنها تجاوز مي شود و سپس آنها را به شيخ نشين هاي عربي صادر مي كنند؟
• آيا مي دانيم كه براساس آمارهاي سال 1380 جمهوري اسلامي متجاوز از 65.000 نفر از بچه هاي 14-10 ساله اعم از پسر و دختر ازدواج كرده هستند كه سه چهارم آنها دختر مي باشند؟
• آيا مي دانيم كه نزديك به 5.000 نفر از اين بچه ها در 14-10 سالگي بيوه (شوهر مرده يا زن مرده) هستند؟
• آيا مي دانيم كه نزديك به 4.000 نفر از اين بچه ها در همين سن 14-10 سالگي طلاق گرفته هستند؟
• آيا مي دانيم كه بسياري از همين بچه ها در سن 14-10 سالگي خود صاحب فرزند هستند؟
• و آيا مي دانيم كه تمامي اينها بر مبناي حاكميت شرع در جمهوري اسلامي است؟

فراموش نكنيم در آستانه قرن بيست و يكم بچه ها تنها به سير شدن شكم نياز ندارند (اگر آنهم انجام شود). آنها نيازهاي متعدد و فراواني دارند كه بتوانند آمادگي ساختن فرداي ايران را داشته باشند و اين همانست كه مسئوليت هاي ما ايرانيان را چند برابر ساخته است.

يادمان باشد كه مسئوليت تمامي اين 30 ميليون نفر در هر ايدئولوژي و تفكري با ماست و هيچ جاي شانه خالي كردن از آن وجود ندارد.

حسين لاجوردي

رئيس انجمن پژوهشگران ايران