Azad Farsani
نوشته شده توسط Admin در 9 فوریه 25
آزاد فارسانی (نام پیشین: عباس خسروی فارسانی)، پژوهشگر فلسفه و دین و کنشگر سیاسی برانداز رژیم جمهوری اسلامی است.
آزاد فارسانی، فارغ‌التحصیل الهیات، گرایش فلسفه و کلام اسلامی از «دانشگاه امام صادق» در تهران است. وی همچنین در رشته دکترای فلسفه غرب در دانشگاه اصفهان تحصیل کرده و استاد فلسفه دانشگاه پیام نور بود، که سه ماه پیش از پایان دکترا، توسط وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بازداشت و از دانشگاه محل تحصیل و تدریس اخراج گردید.
آزاد فارسانی پس از خروج از ایران و سه سال زندگی پناهجویی در کشور ترکیه، از سال ۲۰۱۵ میلادی در ایالت میشیگان آمریکا زندگی می‌کند. از وی کتاب «نجواهای نجیبانه؛ نقد نظام جمهوری اسلامی و رهبران آن» در هفت جلد و شش هزار صفحه منتشر شده است.
همچنین از او، در رسانه‌ها و تلویزیون‌های گوناگون، نوشتارها، برنامه‌ها و مناظره‌های بسیاری در موضوع‌های گوناگون سیاسی و فرهنگی و نیز در نقد دین، اسلام و قرآن، منتشر شده است.
او در دوران نوجوانی، حافظ ۲۰ جزء قرآن بوده و در سال‌های اخیر، سلسله‌برنامه‌های او با عنوان «تلاوت آیاتی از منجلاب قرآن» و «روشنگران قادسیه» پخش شده است. او در این برنامه‌ها به بازخوانی و ترجمه قرآن و روشنگری درباره اسلام می‌پردازد. وی بنیانگذار برنامه‌های «ما براندازان» و «ما مرتدان» است.
آزاد فارسانی در خرداد ماه سال ۱۳۹۲ اشغالی، در نامه‌ای سرگشاده به علی خامنه‌ای با عنوان «بترس از مردم نترس»، در آغاز کتاب «نجواهای نجیبانه»، نوشت: «راه رهایی ایران و ایرانیان، سرنگونی «جمهوری اسلامی» و تشکیل حکومتی مدافع آگاهی، آزادی، دموکراسی و حقوق بشر است. تا کنون تمام راه‌ها و تلاش‌ها برای اصلاح این رژیم، به شکست انجامیده است و از این پس نیز هر تلاشی در راستای اصلاح این نظام بی‌نظام و گندیده و تزئین و مشاطه‌گری نقش ایوان این خانه از پای‌بست ویران‌گشته، «آزموده را آزمودن» و خطایی محکوم به هزیمتی محتوم و «آب در هاون و مشت بر سندان کوفتن و باد درو کردن» است…».
Biography
Azad Farsani (previously known as Abbas Khosravi Farsani) is a researcher of philosophy and religion and a political activist against the Islamic Republic regime. Azad Farsani graduated in theology with a focus on Islamic philosophy and theology from “Imam Sadiq University” in Tehran. He also studied for a Ph.D. in Western philosophy at the University of Isfahan and was a professor of philosophy at Payame Noor University. However, three months before completing his Ph.D., he was arrested by the Ministry of Intelligence of the Islamic Republic and expelled from the university where he studied and taught.
After leaving Iran and living as a refugee in Turkey for three years, Azad Farsani has been living in Michigan, USA, since 2015. He has published a seven-volume, six-thousand-page book titled “Noble Whispers; Critique of the Islamic Republic and its Leaders.”
He has also published numerous writings, programs, and debates on various political and cultural topics, as well as critiques of religion, Islam, and the Quran, in various media and television outlets. In his youth, he memorized 20 parts of the Quran, and in recent years, his series of programs titled “Recitation of Verses from the Quagmire of the Quran” and “The Enlighteners of Qadisiyyah” have been broadcast. In these programs, he reinterprets and translates the Quran and enlightens about Islam. He is the founder of the programs “We the Overthrowers” and “We the Apostates.”
In June 2013, in an open letter to Ali Khamenei titled “Fear the Fearless People,” at the beginning of the book “Noble Whispers,” he wrote: “The way to liberate Iran and Iranians is to overthrow the ‘Islamic Republic’ and establish a government that defends awareness, freedom, democracy, and human rights. So far, all efforts to reform this regime have failed, and any future attempts to reform this rotten and decayed system will be ‘trying the tried’ and a mistake doomed to inevitable defeat, ‘pounding water in a mortar and striking an anvil and reaping the wind.'”
Abstract
آینده اسلام در ایران، امروز نازیسم و فاشیستم هیتلری در آلمان خواهد بود
چکیده مقاله
با نگاهی به سرشت و سرنوشت نازیسم و فاشیسم هیتلری در آلمان و مقایسه آن با سرشت و سرنوشت اسلام در ایران، به مشابهت‌های بسیاری در کارنامه، درون‌مایه و ماهیت آن دو پی خواهیم برد و نیز می‌توانیم همان سرنوشتی که نازیسم و فاشیسم در آلمان پیدا کرد را برای اسلام متصور شویم.
از جمله مشابهت‌های نازیسم، فاشیسم و اسلام و نیز کتاب «نبرد من» هیتلر و «قرآن» محمد، به طور اجمالی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. نژادپرستی
۲. دشمنی با یهودیان و دیگر ادیان
۳. دشمنی با آزادی و لیبرال – دموکراسی
۴. دگراندیش‌ستیزی و دگراندیش‌کُشی
۵. جنگ‌طلبی و جهاد
۶. تقدس پیشوا و رهبر
۷. مردسالاری و زن‌ستیزی
جنایت‌هایی که اسلام، از آغاز حمله به ایران و اشغال آن انجام داده، در تاریخ، ثبت و ضبط شده است؛ اما با روی کار آمدن رژیم اشغالگر و جنایتکار جمهوری اسلامی در ایران، در سال ۱۳۵۷ اشغالی، این رژیم روی تمام جنایتکاران تاریخ را سفید کرده است. به بیان یکی از شاعران ایرانی:
«نزد آخوندان جانی درس را پس می‌دهند
هیتلر و چنگیز و آتیلا و فرعون و سزار»
بر اساس دائره المعارف «ایرانیکا»، ذیل مدخل «ایران»، پس از سقوط ساسانیان، اسلام و مسلمانان، صرف نظر از زبان و تبارشان، انیرانی (ضد ایرانی) خوانده شده‌اند.(۱)
«دین»، در معنای کلی آن، راه و روشی برای زیست و زندگی است؛ اما با توجه به آیات صریح قرآن، سنت پیامبر اسلام و دستورات و احکام اسلام، این «دین»، تنها راه و روشی برای کُشتن، مرگ، نیستی و نابودی است و می‌توان آن را «زن‌کُش، زندگی‌کُش و آزادی‌کُش» نامید. اما نابودگری اسلام، فقط شامل غیرمسلمانان نمی‌شود، بلکه خود مسلمانان را نیز دربر‌می‌گیرد، به‌ویژه با توجه به نحله‌ها و فرقه‌های بسیار گسترده در اسلام، که هر یک، دیگری را تکفیر و تفسیق می‌نماید. بنا بر این، اسلام، نه فقط ضد ایران و ایرانی، بلکه ضد انسان، از جمله ضد خود مسلمانان نیز هست و بسیاری از احکام اسلام، از ختنه گرفته تا حجاب و جهاد، خود مسلمانان را قربانی می‌سازد. در همین زمینه، ارنست رنان، فیلسوف، مورخ و دین‌شناس فرانسوی، می‌گوید:
«مسلمانان، اولین قربانیان اسلام هستند…؛ آزاد کردن مسلمان از زنجیر اسلام، بهترین خدمتی است که انسان می‌تواند به آنها بکند…».(۲)
اما ممکن است برخی با توجه به تجربه قرون وسطی در اروپا و به دنبال آن نهضت اصلاح دینی و رنسانس و روشنگری، بر اصلاح‌پذیری اسلام و قرآن از طریق نقد درونی و هرمنوتیک، تأکید داشته باشند. اما به باور نگارنده، اسلام، اصلاح‌پذیر و هرمنوتیک‌پذیر نیست. زیرا از یک سو، برخلاف اسلام، مسیحیان و یهودیان، دین مسیحیت و یهودیت را کامل‌ترین، بهترین و آخرین دین نمی‌دانند و از سوی دیگر، آنان، تورات و انجیل را سخن خدا و وحی نازل شده بر موسی و عیسی نمی‌دانند، بلکه تورات و انجیل را متونی نوشته‌شده توسط یاران و حواریان موسی و عیسی می‌دانند؛ اما بر اساس آیات قرآن و سخنان محمد، مسلمانان، کل قرآن و «بین الدَفَتَیْن» (بین دو جلد) آن را سخن خدا می‌دانند و هیچ‌گونه تأویلی در آن را قابل قبول نمی‌دانند. بنا بر این، به نظر نگارنده این سطور، تنها راه رهایی از اسلام، حذف اسلام از ذهن و باور انسان‌ها از طریق آگاهی‌بخشی و روشنگری است. اما به طور ویژه، در ایران آینده، برای جلوگیری از هرگونه برگشت این آیین انسان‌کُشی و انسانیت‌کُشی و زن‌کُشی، زندگی‌کُشی و آزادی‌کُشی، چاره‌ای جز غیرقانونی بودن اسلام و عمل به احکام اجتماعی و سیاسی آن و آموزش و ترویج و تبلیغ اسلام در ایران آینده نخواهد بود. هرچند، به نظر من، این استراتژی شایسته است که در تمام جهان، مورد توجه قرار گیرد.
منابع:
۱٫ https://web.archive.org/web/20170313095654/http://www.iranicaonline.org/articles/eran-eransah
۲٫
https://www.goodreads.com/quotes/7066115-muslims-are-the-first-victims-of-islam-many-times-i
The Future of Islam in Iran: Akin to Hitler’s Nazism and Fascism in Today’s Germany
By examining the nature and fate of Nazism and Hitlerian Fascism in Germany and comparing it with the nature and fate of Islam in Iran, we will find many similarities in their records, content, and essence. We can also imagine the same fate for Islam as Nazism and Fascism in Germany.
Some of the similarities between Nazism, Fascism, and Islam, as well as Hitler’s book “Mein Kampf” and Muhammad’s “Quran,” can be briefly mentioned as follows:
- Racism
- Hostility towards Jews and other religions
- Hostility towards freedom and liberal democracy
- Persecution and killing of dissidents
- Militarism and Jihad
- Sanctification of the leader
- Patriarchy and misogyny
The crimes that Islam has committed since the beginning of its invasion and occupation of Iran are recorded in history. However, with the rise of the criminal and occupying regime of the Islamic Republic in Iran in 1979, this regime has outdone all historical criminals. As one of the Iranian poets says: “Hitler, Genghis, Attila, Pharaoh, and Caesar are all students of the criminal mullahs.”
According to the “Encyclopaedia Iranica,” under the entry “Iran,” after the fall of the Sassanids, Islam and Muslims, regardless of their language and ethnicity, have been considered anti-Iranian.
“Religion,” in its general sense, is a way of life. However, according to the explicit verses of the Quran, the traditions of the Prophet of Islam, and the instructions and laws of Islam, this “religion” is only a way of killing, death, destruction, and annihilation. It can be called “woman-killing, life-killing, and freedom-killing.” However, the destructive nature of Islam does not only include non-Muslims but also encompasses Muslims themselves, especially considering the many sects and branches within Islam, each of which excommunicates and anathematizes the other. Therefore, Islam is not only anti-Iranian but also anti-human, including anti-Muslim. Many Islamic laws, from circumcision to hijab and jihad, victimize Muslims themselves. In this regard, Ernest Renan, a French philosopher, historian, and religious scholar, says: “Muslims are the first victims of Islam…; freeing Muslims from the chains of Islam is the best service one can do for them”.
However, some may emphasize the reformability of Islam and the Quran through internal criticism and hermeneutics, considering the experience of the Middle Ages in Europe and the subsequent religious reformation, Renaissance, and Enlightenment. But in the author’s opinion, Islam is not reformable or hermeneutic. Because, unlike Islam, Christians and Jews do not consider Christianity and Judaism to be the most complete, best, and final religion. They also do not consider the Torah and the Gospel to be the word of God and the revealed revelation to Moses and Jesus, but rather texts written by the companions and apostles of Moses and Jesus. However, according to the verses of the Quran and the words of Muhammad, Muslims consider the entire Quran and “between the two covers” to be the word of God and do not accept any interpretation of it. Therefore, in the author’s opinion, the only way to free oneself from Islam is to eliminate Islam from the minds and beliefs of people through awareness and enlightenment. However, specifically in the future of Iran, to prevent any return of this murderous, anti-human, and anti-woman religion, there will be no choice but to make Islam and its social and political laws illegal and to prohibit the teaching, promotion, and propagation of Islam in the future of Iran. Although, in my opinion, this strategy deserves to be considered worldwide.