۳۵ سال با حکومت جمهوری اسلامی و فردای ایران
نوشته شده توسط admin در 17 آوریل 16شماره: ۲۲۱ / م/ ۵۲۵
تاریخ: ۲۲ بهمن ۱۳۹۲
۱۱ فوریه ۲۰۱۴
۳۵ سال پیش در چنین روزهائی جامعه و مردم هیجان زده ایران با راهنمائی و رهبری سیاست مداران زمان خود و با دخالت خارجی – که برای تامین منافع خودشان قدم بر میداشتند – به پا خواستند، حکومتی را بر افکندند و بنیان حاکمیتی رویائی را جایگزین ساختند.
در اینکه اشتباهات سیاسی بزرگی در حکومت پیشین وجود داشت جای هیچگونه تردیدی نیست، ولی با تکرار پی در پی همین دو واژه (اشتباهات سیاسی)، خسارتهای فاجعه بار ۳۵ سال گذشته نه تنها جبران نخواهد شد که بطور قطع اگر مورد بازبینی و موشکافی قرار نگیرد برای نسلهای امروز و فردای ایران همچنان ادامه دار خواهد بود که ناگزیر باید راه برون رفت از آن را جستجو نمود.
واقعیت اینست که کارنامهای چنین ننگین و حقارت بار را نه در چند سطر، نه در چند صفحه که در چندین کتاب قطورهم به آسانی نمیتوان به تصویر کشید چرا که تجربههای تلخ آن در عرصه عمومی و خصوصیِ و برای فرد فرد ما ایرانیان، فراتر از واژهها و تخیلات و تصوراتی است که وجود داشته است.
امروز اگر نخواهیم تنها در گذشتهمان که بسیار سخت و تلخ و طاقت فرسا هم بوده است زندگی کنیم و بخواهیم نگاه به آینده داشته باشیم باید بپذیریم که در نهایتِ ذلت و بدبختی و در اوج افسردگی و ناامیدی، همچنان امید است که جلوه گر است و همان امید است که در ابعاد متعدد و متفاوت خود نه به دیروز که به امروز و فردا نگاه میکند.
۳۵ سال گذشته است؛ امروز میتوانیم به مانند سه دهه گذشته بار مسوولیت را به گردن خارجیها، گروهها و افراد و اشخاص مخالف خود واگذار کنیم، همچنان از توطئههای متفاوت و… گلایه کنیم اما این امکان هم برایمان وجود خواهد داشت که هر کدام بسهم خودمان قبول مسوولیت کنیم و بدلیل عدم شناختها، بدلیل ناآگاهیها، بدلیل زود تصمیم گرفتنها، بدلیل هیجان زده شدنها و… حداقل از خودمان انتقاد کنیم و تجربههای تلخمان را برای تکرار نکردن تاریخ سیاهی که تا به امروز برای مردممان رقم خورده است در قالب صداقتی تمام عیار برای ایجاد اعتماد به بچههایمان و برای فردایشان هدیه کنیم.
برای ما هیچ راهی وجود ندارد که یکبار و برای همیشه به خود آییم و در جهت رسیدن به آرمانها و رویاهای صد سال گذشته خود و پیوستن به کاروان برابری، عدالت و آزادی و ورود به جامعه جهانی، ساختن امروز و فردای خود را بدون هیجان و با بهره گرفتن از عقل و منطق و استدلال، پایههای محکم و منسجم چارچوب ایران را بنا نهیم
یادآوری این مهم بازهم نیاز به تاکید بسیار دارد که بار این مسوولیت سنگین بیشتر از هر چیز بر دوش رهبران و فرهیخته گان هر جامعهای است که راه دُرست و مسیر روشنی را برای جامعه خود ترسیم نمایند و این مهم زمانی به انجام میرسد که ما بتوانیم از خود محوریها، هیجان زدگیها، ناامیدیها، سرخوردگیها و… دست برداریم و به امروز و فردای فرزندانمان نگاه کنیم که همه گونه شایستگی و لیاقت برای ورود به جامعهای با معیارهای بالای برابری، عدالت و آزادی را داشته و داشتهاند.
امروز یکبار دیگر پس از صد سال و ۳۵ سال ایران فرزندان راستین خود را به کمک طلبیده است به هوش باشیم و هر کدام به سهم خویش و در جایگاه واقعی خود پاسخ مناسب و درخور و افتخارگونهاش را فراهم آوریم و بدین شکل گامی فراتر از دیروز برداریم.
با امید بسیار برای امروز و فردای ایران
دکتر حسین لاجوردی
انجمن پژوهشگران ایران