اخلاق ، فرهنگ سياسي و مسئوليت اجتماعي!!  

نوشته شده توسط admin در 17 آوریل 16

شماره        110- م – 293

تاريخ         6 ارديبهشت 1384

26 آوريل 2005

 

 

انجمن پژوهشگران ايران، دلايل انصراف و عدم همکاري خود را با کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان دررابطه با انجام کنفرانس “بررسي انرژي و سلاح هسته اي در ايران” به شرح زير اعلام ميدارد:

1. همانگونه که در اطلاعيه “اعلام عدم همکاري”[1] آمده است به دليل عدم رعايت حداقل هاي اخلاق و فرهنگ سياسي از سوي عناصري در کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان که در آخرين ساعا ت قبل از انجام کنفرانس به آگاهي ما رسيد عدم همکاري خود را با کنفرانس اعلام شده در 22 آوريل 2005 برابر با 2 ارديبهشت 1384 اعلام داشت:

1.1.              در نيمه اول بهمن ماه 1384 (هفته اول فوريه 2005) در پاريس و در مذاکزاتي شفاهي با آقاي دکتر ناصر کنعاني، رئيس کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان، توافقي انجام شد که انجمن پژوهشگران ايران کنفرانسي را تحت عنوان “بررسي انرژي و سلاح هسته اي در ايران” با همکاری کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان بر اساس مقررات انجمن پژوهشگران ايران در برلين برگزار نمايد.

1.2.              در روز 11 فوريه 2005 برابر با 23 بهمن 1384 انجمن پژوهشگران ايران اين مذاکرات شفاهي را بصورت کتبي طي نامه اي[2] که در وب سايت انجمن پژوهشگران ايران موجود است به اطلاع کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان رسانيد.

1.3.              آقاي دکتر ناصر کنعاني يکهفته پس از آن موافقت کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان را بطور شفاهي اعلام نمودند.

1.4.              انجمن پژوهشگران ايران در تاريخ 7 اسفند 1384 برابربا 25 فوريه 2005بر اساس روال تمامي کنفرانس هاي انجمن پژوهشگران ايران بلافاصله اين کنفرانس را از طريقاينترنت[3] اعلام و از تمامي صاحبنظران و متخصصصين دعوت به ارائه مقاله و شرکث در کنفرانس نمود.

1.5.              با احترام به درخواست آقاي دکتر ناصر کنعاني و بر خلاف روال عادي کنفرانس هاي انجمن پژوهشگران ايران توافق شد که تا بازکشت ايشان از مسافرت به ايران اسامي شرکت کنندگان اعلام نگردد.

1.6.              پس از بازگشت ايشان اطلاعيه انجمن پژوهشگران ايران[4] مبني بر اعلام اسامي شرکت کنندگان، ساعات سخنراني، بحث آزاد و تمامي مشخصات مربوط به روز کنفرانس با نظر کامل  آقاي دکتر ناصر کنعاني تنظيم و  تهيه گرديد و يک نسخه جهت تبليغات محلي به کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان داده شد وجزئيات کنفرانس در وب سايت انجمن پژوهشگران ايران نيز اعلام گرديد.

1.7.              دوشنبه 11 آوريل 2005، چهار روز پس از اعلام اسامي به صورت توافق شده، آقاي دکتر ناصر کنعاني از داخل جلسه کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان از طريق تلفن دستي خود با آقاي دکتر حسين لاجوردي که در راه سانفرانسيسکو – لوس آنجلس سفر ميکردند تماس گرفتند و اعلام داشتند که اعضای کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان به قسمتهايي از اطلاعيه مذبور اعتراض دارند:

1.7.1.                به اينکه چرا آرم کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان همطراز با آرم انجمن پژوهشگران ايران در اطلاعيه نيامده است که پاسخ داده شد اين مسئله جزء مقررات همکاری با انجمن پژوهشگران ايران ميباشد که فقط آرم دانشگاههائي که مشترک با انجمن کنفرانس تشکيل مي دهند در کنار آرم انجمن پژوهشگران ايران قرار مي گيرد و اين موضوع قبلا به اطلاع کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان رسانيده شده اسث و اطلاعيه هاي اين کنفرانس نيز به همين ترتيب از سوي انجمن پژوهشگران ايران توزيع گرديده است و اگر علي الرغم اين توافق، اين مسئله مشکل آفريده است بلافاصله کنفرانس لغو خواهد گرديد.

1.7.2.               به اينکه چرا عنوان سخنراني آقای دکترحسين لاجوردی “حکومت جمهوری اسلامي و پي آمدهای اجتماعي-سياسي سلاح هسته ای”  مي بوده و اين تنها سخنراني خواهد بود که در آن به حکومت جمهوری اسلامي و مسئله سلاح هسته ای برخورد ميشود که پاسخ داده شد در انجمن پژوهشگران ايران هيچکس به سخنران عنوان و موضوع سخنرانيش را ديکته نميکند و اين کاملا به شخص سخنران ارتباط داشته است.

1.7.3.               يک ساعت و نيم بعد آقاي دکتر ناصر کنعاني مجدداً با تلفن دستي آقای دکترحسين لاجوردی در آمريکا تماس حاصل کردند و اعلام داشتند که تمامي اعضای کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان با احترام به ايشان و با رأی اعتماد خودشان ايشان را اختياردار کرده اند که در اين زمينه تصميم بگيرند و اعلام داشتند که چون برای ايشان بيشتر از هر چيز “محتوا”  ارزش دارد قبول مي کنند که اطلاعيه اسامي سخنرانان به همان شکل توافق شده 7 آوريل 2005 باقي بماند و کنفرانس نيز به ترتيب اعلام شده برگزار شود.

1.7.4.               سه روز قبل از انجام کنفرانس آقاي دکتر ناصر کنعاني  مجدداً با آقای دکترحسين لاجوردی تماس تلفني حاصل کردند و سؤال کردند که در اطلاعيه آمده است که از ساعت 00/14 تا 30/14 مراسم افتتاحيه است، در اين قسمت چه کاری انجام مي شود؟ به ايشان پاسخ داده شد که بمانند تمامي کنفرانس های انجمن پژوهشگران ايران خانم کاشفي، مسئول روابط عمومي انجمن پژوهشگران ايران، خوش آمد خواهند گفت و چون اين کنفرانس با همکاری کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان انجام مي شود نخست از آقاي دکتر ناصر کنعاني  به عنوان مسئول کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان دعوت به افتتاح کنفرانس مي نمايند و سپس از آقای دکترحسين لاجوردی دعوت خواهد شد تا هدف از تشکيل کنفرانس را اعلام و در رأس ساعت 30/14 کنفرانس با سخنراني اولين سخنران آغاز به کار خواهد کرد.

1.8.              روز 21 آوريل ساعت 00/16 آقای دکترحسين لاجوردی به همراه خانم رويا کاشفي به برلين وارد شدند. بلافاصله به بررسي ای مِيل های انجمن پژوهشگران ايران پرداختند و با کمال تعجب و عدم باور به متن يک اطلاعيه از سوی کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان در رابطه با همين کنفرانس برخوردند که امکان قبول آن وجود نداشت. برای دقت بيشتر به سايت اينترنتي کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان مراجعه شد. متأسفانه يقين حاصل شد که اطلاعيه واقعيت دارد.

1.9.              متن اطلاعيه کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان حکايت از اين داشت که کليت و ماهيت کنفرانس جعل، تحريف و سانسور شده است:

1.9.1.               عنوان کنفرانس بطور کامل تغيير يافته بود

“بررسي انرژي و سلاح هسته اي در ايران” به “انرژي هسته اي در ايران” تحريف و سانسور شده بود.

1.9.2.               مراسم افتتاحيه که قرار بود اهداف انجمن از برگزاری اين کنفرانس در آنجا بوسيله آقای دکترحسين لاجوردی عنوان شود کاملاً سانسور و حذف شده بود.

1.9.3.               اسم  آقای دکترحسين لاجوردی و عنوان سخنراني ايشان کاملاً سانسور و حذف شده بود.

1.9.4.               نشست سوم که به بحث آزاد تعلق داشت و سنتي هميشگي در تمامي کنفرانس های انجمن پژوهشگران ايران بوده است که اداره کننده آن آقای دکترحسين لاجوردی در سمت رئيس انجمن پژوهشگران ايران مي بود کاملاً سانسور و حذف شده بود.

1.9.5.               آخرين قسمت از اطلاعيه انجمن پژوهشگران ايران بمانند تمامي اطلاعيه های انجمن پژوهشگران ايران که به شکل زير ارائه ميشود کاملاً سانسور و حذف شده بود:

“هدف انجمن، مانند هميشه، تبادل نظر و بررسي هر چه بيشتر جنبه‌هاي گوناگون موضوع‌هاي انتخاب‌شده مي‌باشد. انجمن پژوهشگران ايران اميدوار است با احترامي كه براي تمامي افكار و انديشه‌ها در جهت ساختن آينده ايران قائل است، قادر باشد از ديدگاههاي گوناگونپژوهشي، تخصصي و سياسي در اين زمينه برخوردار گردد.”

1.9.6.               ساعات کنفرانس که از ساعت 00/14 تا 30/21 اعلام شده بود، به 30/14 تا 45/16 تقليل يافته بود.

2. از مطالب حذف، تحريف و سانسور شده مي شود نتيجه گرفت که حضور آقای دکترحسين لاجوردی و سخنراني ايشان در رابطه با “حکومت جمهوری اسلامي و پيامدهای اجتماعي-سياسي سلاح هسته ای” خوشايند کساني نبود که از طرح و بحث آزاد پيرامون مسائل سياسي-اجتماعي وحشت داشتند چون امکان ميرفت که مطالبي گفته شود که خوش آيند حکومتگران جمهوری اسلامي نباشد.
3. حدود ساعت 8 شب 21 آوريل 2005، يعني چند ساعت پس از رسيدن به برلين آقاي دکتر ناصر کنعاني بهمراه آقايان دکتر احمد طهماسبي و مهندس اردوان ارشاد، رؤسای جلسات کنفرانس برای هماهنگ کردن کنفرانس به محل اقامت آقای دکترحسين لاجوردی آمدند.

با شروع صحبت در مورد اداره جلسات کنفرانس، سؤال آقای دکترحسين لاجوردی از آقاي دکتر ناصر کنعاني اين بود که آيا کنفرانس توافق شده با توجه به اطلاعيه صادره ازسوی کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان بازهم انجام خواهد شد؟ بي ترديد اين سؤال کنجکاوی زيادی برای جلسه بوجود آورد و آقای دکتر احمد طهماسبي پس از اطلاع از چگونگي امر بشدت اعتراض خود را با اين شکل که از نظر ايشان “اين يک سانسور است” اعلام داشتند، که البته آقای مهندس اردوان ارشاد نيز اعتراض نمودند.

در پاسخ به سؤال  آفای دکتر احمد طهماسبي که آيا ايشان از اين موضوع اطلاع داشتند آقاي دکتر ناصر کنعاني پاسخ دادند:

 که چند روز قبل مسئول امور پژوهشي کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان پس از سفری طولاني به آلمان بازگشتند و پس از ديدن اطلاعيه کنفرانس بر اين نظر بودند که چون اساسنامه کانون اجازه فعاليت سياسي نميدهد اطلاعيه ای به فارسي برای “مصرف داخلي” به روی سايت اينترنت کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان گذاشته شود که اگر آلماني ها اعتراض کردند آن اطلاعيه ارائه شود. خانم کاشفي تذکر دادند که ايشان به سادگي و بدون هيچ گونه اسم رمزی وارد سايت کانون شدند و اين “مصرف داخلي” نمي باشد. آقاي دکتر ناصر کنعاني اضافه کردند که ايشان اعتراض کرده و حتي کلمه تحريف را هم استفاده کرده  بودند ولي در نهايت قبول کرده بودند که نظر مسئول امور پژوهشي تامين گردد. برای ما جای تاسف فراوان است که ايشان صلاح نديدند که موضوع را به آگاهي انجمن پژوهشگران ايران برسانند.

با در نطر گرفتن آگاهي قبلي  آقاي دکتر ناصر کنعاني، تعجب و ناباوری به حدی بود که امکان هضم کردن آن بسادگي امکان پذير نبود، همچنين حذف، سانسور و تحريف قابل قبول نبود و مهمتر آنکه پس از دقايقي ايشان اعلام کردند که اين مسئله تنها سؤتفاهمي بيشتر نيست و چرا اينهمه “مته به خشخاش” گذاشته مي شود و مسئله ای بوده و تمام شده است.

3.1.              پاسخ انجمن پژوهشگران ايران در آن جلسه از شروع  تا آخرين ساعت که کمي بيشتر از يک بامداد 22 آوريل بود بطور مشخص اين بود که:

3.1.1.               در شرايطي که چنين “بي اخلاقي و عدم رعايت فرهنگ سياسي”[5]صورت گرفته است انجمن پژوهشگران ايران کنفرانس را منحل اعلام مي دارد و تنها دو راه را پيشنهاد مي کند

n      اطلاعيه انحلال کنفرانس از سوی انجمن پژوهشگران ايران به تنهايي صادر شود؛

n      اطلاعيه انحلال کنفرانس از سوی انجمن پژوهشگران ايران بهمراه کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان صادر شود (که علت پيشنهاد دوم صرفاً بدليل رعايت دوستي و احترام به آقاي دکتر ناصر کنعاني مي بود).

3.2.              جلسه آن شب به اين ترتيب خاتمه پيدا کرد که آقاي دکتر ناصر کنعاني اعلام داشتند کنفرانس انجام خواهد شد و قرار بر اين شد که خانم کاشفي اطلاعيه ای را از سوی انجمن پژوهشگران ايران قبل از سخنراني ها بخوانند.

4. روز بعد، 22 آوريل 2005، قبل از خوانده شدن اطلاعيه انجمن پژوهشگران ايران آقاي دکتر ناصر کنعاني با خواندن اسامي سخنرانان اعلام داشتند که آقای دکترحسين لاجوردی از ارائه سخنراني خودداری کرده اند (!) و خانم کاشفي اطلاعيه ای از طرف انجمن پژوهشگران ايران خواهند خواند. پس از خوانده شدن اطلاعيه ايشان اعلام داشتند که بدليل يک سؤتفاهم که ايشان از طرف خودشان و کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان پوزش مي خواهند آقای دکترحسين لاجوردی از سخنراني خودداری کرده اند و بر خلاف آنچه در اطلاعيه انجمن پژوهشگران ايران آمده بود چند ساعت از آگاهي آنان نمي گذشت بلکه چند روزمي بود. با تاسف فراوان و تصوری غيرقابل قبول آقاي دکتر ناصر کنعاني در توضيحات خود کوچکترين اشاره ای به اصل جريان که در بالا بيان شد ودال بر سانسور و تحريف دارد نکردند وپافشاری بر اينکه از ديد ايشان تنها سؤتفاهم کوچکي بيش نبوده و به جای اعلام اعتراض انجمن پژوهشگران ايران صلاح ديدند که موضوع را به ممانعت آقای دکترحسين لاجوردی از سخنراني مطرح بنمايند.
5. سخنراني آقاي دکتر ناصر کنعاني در آغاز کنفرانس که ايشان، اعتراض انجمن پژوهشگران ايران را به خودداری حسين لاجوردی تبديل کردند، تحريف و سانسوری ديگر بود که اگر ايشان تحريف و سانسور اوليه را به کانون و بدون اختيار و اجازه خودشان نسبت مي دهند، اين مرحله از سوی خودشان و از زبان خودشان در مقابل جمعي صورت گرفت که ايشان را به عنوان رئيس کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان مي شناسند.
6. در اين ميان مطرح ميشود که چرا علي الرغم پوزش آقاي دکتر ناصر کنعاني از طرف خودشان و کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان انجمن پژوهشگران ايران همچنان  از برگزاری کنفرانس مشترک خودداری کرده است. واقعيت اين است که ما قدم در جايي گذاشته ايم که مسئله امروز و آينده کشورمان در ميان است و اين نحوه برخورد را نه در ارتباط شخصي و نه در ارتباط با انجمن پژوهشگران ايران چيزی بجزء يک بي اخلاقي و فريبکاری در جامعه مان تلقي نمي کنيم که با هيچ پوزشي جز معرفي مسئولين امر به مردم و قضاوت آنان قابل معاوضه نميدانيم.
7. توضيح دقيق رويدادهای فوق نه تنها بدين دليل انجام گرفت که تمام مردم بطور عموم (و نه بدليل مصرف داخلي!) از کل مسائل آگاه شوند که خود بازهم سنتي در انجمن پژوهشگران ايران مي باشد بلکه هشدار و زنگ خطری مي باشد که برای اولين بار در طول سال های مبارزه بر عليه رژيم های استبدادی شاهنشاهي و حکومت جمهوری اسلامي در خارج از کشور بوجود آمده بود.
8. در طول سال های مبارزه تمام مبارزين ايران فارغ از طيف های راست و چپ و ميانه اتهام (سانسور، حذف و تحريف) را به رژيم نسبت مي دادند و آنرا محکوم مي کردند. اين نخستين باری بود که چنين عمل فاجعه آميزی آن هم در شهر برلين که آنرا پايتخت سياسي ايران در خارج از کشور بحساب مي آورند انجام شده بود و به هيچ وجه قابل اغماض و صرفنظر کردن نبود.
9. نکاتي که برای عدم تکرار چنين مسائلي برای ما به نهايت دارای اهميت است عبارتند از:

9.1.      مردم را دست کم نگيريم،  پنهان کاری را کنار بگذاريم، و فراموش نکنيم که هيچگاه ماه زير ابر پنهان نمي ماند.

9.2.      مرتباً و با تکرار، خود را جدای از مسائل سياسي ندانيم چرا که تنها حضوربيش از چهار ميليون ايراني در خارج از کشور در طول بيست و شش سال گذشته سياسي بودن ما را مي رساند.

9.3.      بدليل وحشت ازمشارکت در امور سياسي – با تاسف فراوان – بحث هايي بمانند سلاح هسته ای وعملکرد جمهوری اسلامي که به آينده تک تک ما و فرزندان ما مربوط مي شود و امروز تمام مردم و دولت های جهان مطرح مي کنند را ما حذف و سانسور نکنيم.

9.4.     برای ساختن آينده ايران از همکاری و حرف شنوی از يک رژيم مستبد مذهبي که بايد تماميت، کليت و موجوديت آن زير علامت سؤال باشد خودداری کنيم.

9.5.     در قالب “تيترها و القاب آنچناني” اگر قادر به مبارزه بر عليه حکومتي سرکوبگر بدلايل ترس، حفظ منافع و … نيستيم حداقل خوش خدمتي را کنار بگذاريم.

9.6.     عبور از يک جامعه استبداد زده و رسيدن به اولين پايه های دموکراسي تنها با تفکری سالم و سازنده وبدست افرادی است که به مسئوليت های فردی و اجتماعي خود واقف باشند.

با تاکيد به ارزش های اخلاقي ، فرهنگ سياسي و قبول مسئوليت اجتماعي – سياسي

 انجمن پژوهشگران ايران

*يادآوری: انجمن پژوهشگران ايران با احترام فراوان برای تمامي کسانيکه هشدار همکاری با کانون مهندسين و متخصصين ايراني در آلمان را به ما داده بودند و ما بدليل وجود گروهي در کانون که فارغ ازهرگونه تفکر سياسي به کار تخصصي خود ميپردازند و همچنين تهيه محل کنفرانس که از نظر مالي برای ما مثل هميشه مشکل بوده است، بدين تذکرات توجه نکرديم. ضمن اعتراف بدين عدم توجه صميمانه از تمامي آنها عذرخواهي مي کنيم، و اين عذرخواهي از سوي رئيس انجمن پژوهشگران ايران در تلويزيون ايرانيان برلين   (IRTV Berlin )  اعلام شده است.

 

**توضيح: انجمن پژوهشگران ايران، در راستاي اهداف خود در زمينه مطالعات بنيادين مسائل ايران و با تاکيد بر ضرورت مسائل انرژي و سلاح هسته اي که فارغ از مباحث پيچيده فني، داراي ابعاد گسترده سياسي براي آينده ايران است از بهمن ماه گذشته (ژانويه 2005) دو کنفرانس را در اروپا و امريکا تدارک ديده بود که با توجه به شرايط فعلي نخستين آن در امريکا و کنفرانس بعدي در اروپا بزودي اعلام خواهد شد0

[1] ضميمه: 109 / م / 292، 2 ارديبهشت 1384 برابر با 22 آوريل 2005

[2] ضميمه: 104 / م / 287، 23 بهمن 1384 برابر با 11 فوريه 2005

[3] ضميمه: 105 / م / 288، 7 اسفند 1384 برابر با 25 فوريه 2005

[4]ضميمه: 107 / م / 290، 17 فروردين 1384 برابر با 7  آوريل 2005

[5] نقل قول از آقای دکتر احمد طهماسبي