متن مصاحبه ایرج ادیب زاده از رادیو زمانه درباره نامزدی جنبش زنان ایران برای جایزه حقوق بشر سازمان ملل متحد سال 2008
نوشته شده توسط Admin در 18 آوریل 16| رادیو (گوش کنید) | تلویزیون |
| رادیو زمانه | تلویزیون تیشک – مصاحبه تلویزیونی
20 تیر، 10 ژوئیه |
| رادیو فردا | صدای آمریکا – شباهنگ
26 تیر، 16 ژوئیه (دقیقه 13:30) |
| رادیو پارس: دقیقه 39:00 http://www.pwoiran.com/radio%20pars.htm | سیمای همبستگی – هما – دقیقه 52:30
http://www.hambastegimelli.info/parsi/ |
| رادیومیهن: http://www.radiomihan.net/ | صدای آمریکا، زن امروز –
28 ژوئیه |
| رادیورسانه: http://www.radio-rasane.com/ | |
| رادیو پیام دوست –
29 تیر، 19 ژوئیه (دقیقه 30:13) |
جنبش زنان ایران، نامزد جایزه حقوق بشر سازمان ملل
http://radiozamaaneh.com/adibzadeh/2008/07/print_post_134.html
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۳۸۷
گفت و گو با رؤیا کاشفی، مسئول کمیته حقوق بشر انجمن پژوهشگران ایران – ایرج ادیب‌زاده
انجمن پژوهشگران ایران، جنبش زنان ایران را نامزد جایزه حقوق بشر سازمان ملل متحد کرده است. نامزدهای پیشنهادی باید تا پایان وقت اداری روز چهاردهم ژوییه (۲۴ تیر) به این مرکز وابسته به سازمان ملل معرفی بشوند. از خانم رؤیا کاشفی، مسئول کمیته حقوق بشر انجمن پژوهشگران ایران در لندن می‌پرسم انگیزه شما در مورد پیشنهاد نامزدی جنبش زنان ایران برای جایزه حقوق بشر امسال سازمان ملل چیست؟
اگر به تاریخ معاصر ایران نگاه کنیم، بیش از صد سال است که زن ایرانی برای رسیدن به حقوق برابر خودش مبارزه کرده است. ولی اگر به ۳۰ سال گذشته، یعنی از زمانی که انقلاب اسلامی رخ داده و قانون اساسی تازه‌ای بر ایران حاکم شده، نگاه کنیم، می‌بینیم که به خاطر دو ماده خاص – ماده چهار و ماده پنج قانون اساسی – علیه دو گروه در ایران، به صورت قانونی و بنیادی تبعیض می‌شود: زنان و اقلیت‌های مذهبی.
به خاطر ماده چهار قانون اساسی که می‌گوید تعبیر تمام قوانینی که در ایران حاکم است، باید بر اساس شرع اسلام باشد، همه‌ی قوانینی که مربوط به زندگی یک زن می‌شود، از ازدواج کردن و بچه‌دار شدن و طلاق گرفتن و حضانت و درس خواندن و کار کردن و همه چیز او، دست تبعیض است.
اگر به سه سال گذشته نگاه کنیم، به خاطر خشونت زیادی که از ۲۲ خرداد ۸۵ علیه جنبش زنان بوده، می‌بینیم که یک مبارزه مدنی در ایران به وجود آمده که توانسته از راه‌های بکر و خلاقه‌ای استفاده کند. تفکر بسیار سازنده، با منطق مبارزه کردن با قوانین تبعیض‌آمیز مثل جنبش تغییر برای برابری و دیگر کمپین‌هایی که می‌بینیم به دنبال آن از ۲۲ خرداد ۸۵ به این طرف به وجود آمده است.
یعنی به نوعی این تحول و این حرکت جنبش زنان ایران در این سه سال گذشته، رنگ دیگری به خودش گرفته و به جنبش برابری‌طلبی تبدیل شده است. به خاطر این‌که می‌بینیم حالا دیگر جنبش در رابطه با حقوق زنان نیست. برای برابری‌طلبی است و در قلب حرکت اجتماعی در ایران قرار گرفته و مردهای ایرانی هم در آن شرکت می‌کنند.
ما در انجمن پژوهشگران ایران به همین دلیل تصمیم گرفتیم امسال که شصتمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر است و چهلمین سالی است که مجمع عمومی سازمان ملل متحد، اینجایزه را دارد به مبارزان و مدافعان حقوق بشر در سراسر دنیا اهدا می‌کند و در ضمن ما در آستانه سی‌امین سال حکومت اسلامی و این قوانین تبعیض‌آمیز هستیم، با نگاهی به گروه‌ها و افرادی که قبلاً این جایزه‌ها را گرفته بودند، دیدیم که چه قدر خوب می‌شود که امسال که شصتمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر است، جنبش زنان ایران را نامزد کنیم.
منظورتان از نامزدی جایزه حقوق بشر، جنبش زنان در داخل ایران و هم‌چنین فعالان حقوق زنان و پشتیبان‌های آنها در خارج از کشور و در جهان است. این طور نیست؟
همین طور است. ما هم به همین دلیل جنبش زنان ایران گفتیم و نه جنبش زنان در ایران؛ محدوده جغرافیایی قائل نشدیم. به خاطر این‌که فرقی ندارد؛ ایرانی، چه داخل کشور و چه خارج کشور است، وقتی برای بهبود قوانین و وضعیت هم‌وطنان خودش دارد قدم برمی‌دارد، این یک جنبش متحد است. بنابراین چه من که در لندن نشسته‌ام و چه شخص دیگری که در تهران یا در کردستان یا در هر جای دیگر ایران، برای یک چیز داریم فعالیت می‌کنیم، این همان یک جنبش مشترک است. بنابراین حتماً برای همه است.
سابقه دادن این جایزه حقوق بشر سازمان ملل به کجا می‌رسد؟
به ۴۲ سال پیش. سال ۱۹۶۶ مجمع عمومی سازمان ملل تصمیم گرفت که یک جایزه بین‌المللی را به وجود بیاورد تا به دستاوردهای مدافعین حقوق بشر را ارج بگذارند. اولین دفعه‌ای که این جایزه داده شد، دهم دسامبر ۱۹۶۸ در سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر بود و خانم دکتر مهرانگیز منوچهریان این جوایز بودند که در آن زمان، هم وکیل بودند و هم اولین زن سناتور در ایران بودند، هم جزو آن گروه اول دریافت‌کننده بودند. بنابراین، جزو اولین گروه، یک زن ایرانی برای مبارزات خودش برای حقوق زن ایرانی شناخته شد و جایزه بین‌المللی حقوق بشر سازمان ملل به او تعلق گرفته است.
ما دیدیم که چهلمین سال این جایزه می‌شود، چه قدر خوب است که به خصوص به خاطر فعالیت‌هایی که در دوسال و نیم گذشته بوده، بار دیگر این مبارزات جنبش زنان ایران به صورت بین‌المللی شناخته شود. به خاطر فشاری که بر آنها وارد می‌شود، به خاطر قوانین تبعیض‌آمیزی که با آن می‌جنگند و به خاطر خشونت و زندان و شلاقی که با آن روبه‌رو هستند، به خاطر این مبارزه‌ای که می‌کنند، ما بتوانیم این را مطرح بکنیم.
به غیر از افراد به جنبش‌ها هم داده می‌شود؟
این جایزه تا حالا هفت دفعه داده شده است. یعنی به نوعی پنج سال یک دفعه و فقط یک بار ۱۰ سال یک دفعه بوده است. پنج سال یک دفعه داده شده و همیشه به یک گروه بوده است؛ یعنی چندین فرد یا جنبش‌ها و سازمان‌ها بوده است. مثلاً یک سال سازمان عفو بین‌الملل برنده شده است؛ یک سال کمیته بین‌المللی صلیب سرخ برنده شده و همین طور مبارزات زنان در تونس این جایزه را گرفته است.
«جنبش زنان ايران»، نامزد جايزه حقوق بشر سازمان ملل؟
نازی عظیما
منتشر شده به وقت تهران در ساعت:
17:41 روز شنبه 29 تیر 1387
http://www.radiofarda.com/Article/2008/07/19/f4_Women_movement_prize.html
نزديک به يک دهه پس از پر رنگ تر شدن نقش زنان ايران در رسانه های جهان به عنوان يکی از پايگاه های اجتماعی پيشبرد اصلاحات و تحول، اگر همه چيز بر وفق مراد مدافعان ايرانی برابری حقوق زن و مرد پيش برود، ممکن است به زودی بار ديگر زنان ايران در سطح بين المللی خبر ساز شوند.
تازه ترين تحول در اين زمينه اين است که کميته حقوق بشر «انجمن پژوهشگران ايران» که مرکز آن در پاريس است، جنبش زنان ايران را کانديدای جايزه امسال حقوق بشر سازمان ملل متحد کرده است.
رويا کاشفی، مسئول کميته حقوق بشر «انجمن پژوهشگران ايران» در گفت و گویی با راديو فردا در مورد اين جايزه و علل نامزد شدن جنبش زنان توضیح می دهد.
رادیو فردا: آیا تاکنون زنان ایرانی موفق به دریافت این جایزه شده اند؟
رویا کاشفی: اولين بار اين جايزه در سال ۱۹۶۸ به خانم دکتر مهرانگيز منوچهريان که اولين خانم سناتور در ايران نيز بود، به خاطر فعاليتی که برای بهبود وضعيت زنان در ايران کرده بود، اهدا شد.
امسال شصتمين سال اعلاميه جهانی حقوق بشر و چهلمين سال اين جايزه است که دهم دسامبر ۱۹۶۸ اولين بار اهدا شد و همچنين در آستانه سی امين سال حکومت اسلامی هستيم. به دليل مبارزاتی که به خصوص در دو یا سه سال گذشته در ايران انجام شده، فکر کرديم چقدر خوب است که امسال جنبش زنان ايران را برای شناخت و ارج گذاشتن به فعاليت هایی که انجام شده، نامزد دريافت اين جايزه کنيم.
وقتی می گوييد جايزه برای جنبش زنان ايران، اين مسئله فقط به زنان در داخل ايران مربوط می شود یا محدوديت مکانی وجود ندارد؟
ما به خصوص گفته ايم «جنبش زنان ايران»، به اين دليل که محدوديت جغرافيايی ندارد. همه ما برای بهبود وضعيت زنان در ايران فعاليت می کنيم، به همين دليل محدوده جغرافيايی تعيين نکرده ايم و فقط گفته ايم «جنبش زنان ايران»، که فعالان داخل و خارج کشور را با هم در بر می گيرد.
شما گفتيد جنبش زنان ايران را کانديدای دريافت اين جايزه کرده ايد. آيا امکان دارد که به يک جنبش، جايزه داده شود؟
بله سابقه داشته و مرتب تکرار شده است. در طول هفت باری که اين جايزه اهدا شده، اتفاق افتاده است که برای شناخت و ارج نهادن به فعاليت هايی که جنبش های خاص برای بهبود وضعيت حقوق بشر در کشور خودشان انجام داده اند، اين جايزه به جنبش ها نيز اهدا شده باشد.
اگر ممکن است در این زمینه مثالی بزنيد.
به عنوان مثال کميته بين المللی صليب سرخ، عفو بين الملل، جنبش زنان در تونس و همچنين در سال ۱۹۹۸، اين جايزه به افتخار و احترام تمام مدافعين حقوق بشر در دنيا اعلام شد.
کميته حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل، که مسئول اجرای اين کار هستند و در تاريخ ۱۰ دسامبر که سالگرد اعلاميه جهانی حقوق بشر است مراسم آن برگزار می شود، اين کار را مرتب انجام داده اند.
چه کسی مأموريت خواهد داشت که اين جايزه را از طرف جنبش زنان ايران، دريافت کند؟
وقتی جنبش مطرح است و شخص خاصی مشخص نشده، لازم نيست که حتما يک نفر برای دريافت جايزه آنجا باشد. در مراسمی که برگزار می شود و در کارهای مطبوعاتی و تبليغاتی که هر سال سازمان ملل در مورد اين جايزه انجام می دهد، مطرح می شود که اين جايزه به يک جنبش اهدا می گردد. بنابراين لازم نيست شخصی به عنوان نماينده، اين جايزه را بگيرد. اين مسئله نيز سابقه دارد.
می توانید در مورد نحوه نامزد کردن جنبش زنان توضیح دهید؟
در مرحله اول، وقت بسيار کوتاه است. ۱۴ ژوييه که ۲۳ تير می شود، آخرين روزی است که می شود فرمی که روی سايت سازمان ملل قرار دارد، پر کرد و برای آنها فرستاد. (در فاصله تهيه اين گزارش، اين مهلت تا ۳۱ ژوئيه برابر با ۱۰ مردادماه تمديد شد.)
يک فرم دو صفحه ای است که بايد اسم و مشخصات کسی که نامزد می کند و اسم و مشخصات جنبش يا فردی که نامزد می شود در اين دو صفحه نوشته شود و فرم به انگليسی بايد پر شود. ما اين فرم را به عنوان انجمن پژوهشگران ايران پر کرده و به سازمان ملل فرستاده ايم. اکنون نيز به عنوان هماهنگ کننده در تلاشيم که همه اين فرم را پر کنند.
روی سايت خودمان به اين فرم لينک گذاشته ايم که اگر کسی نتواند در سايت سازمان ملل آن را پيدا کند، راحت تر باشد. متن پيشنهادی هم که به انگليسی بايد نوشته شود، گذاشته ايم. بنابر اين افراد فقط بايد اسم و مشخصاتی را که سازمان ملل خواسته است، پر کنند. زيرا بايد يک فرد يا يک سازمان حقيقی، اين کار را انجام دهد. آدرس سايت ما www.aciiran.com است، ما در سايت خود، صفحه ای را قرار داده ايم که هم اطلاعيه ها و هم راهنمای پر کردن اين فرم در آن وجود دارد. در ضمن ما اين وظيفه را هم خودمان قبول کرده ايم که اگر کسی نمی خواهد يا نمی تواند اين فرم را خودش پر کند، جزييات شخصی اش را بدهد و ما اين فرم را پر می کنیم و قبل از تکميل، برای شخص مورد نظرمی فرستيم تا تأييد کند و بعد به سازمان ملل می فرستيم. اين فرم از طرف انجمن، فقط يک بار فرستاده شده است و از اين به بعد هر کس اين فرم را پر کند، به اسم و مشخصات آن نهاد، سازمان، گروه يا آن فرد فرستاده خواهد شد.
چرا انجمن پژوهشگران ايران، به جای معرفی يک فرد، يک جنبش را برای جايزه حقوق بشر سازمان ملل نامزد کرده است؟
حمايت بين المللی از فعاليت های زنان در ايران کم نيست، ولی نحوه و متنی که در حمايت از آنها نوشته می شود، به دليل عواقبی که در ايران دارد، بسيار حساس است. در ايران افراد شايسته بسياری هستند که می توانند نامزد دريافت اين جايزه باشند، ولی ما تصميم گرفتيم به جای فرد، کل جنبش را نامزد کنيم که اين حمايت و شناخت بين المللی، برای يک فرد عواقبی نداشته باشد.
«گزارش ويژه هفته» را هر دوشنبه می توانید بعد از خبرهای ساعت نوزده و سی دقيقه از راديو فردا بشنويد و تکرار آن را پس از خبرهای نيم بامداد سه شنبه در مجله نيمه شب و بار ديگر پس از خبرهای ساعت سيزده در مجله نيمروزی سه شنبه ها.
در اين رشته گزارش ها، همکاران و گزارشگران راديو فردا از مرز رويدادهای روز عبور می کنند و به بررسی تحليلی مسائلی می پردازند که از جمله در حوزه های سياسی، اجتماعی، فرهنگی، زيست محيطی، ورزشی و غيره، در اين يا در آن حد، خبرساز شده اند.
Radio Farda © 2008 RFE/RL, Inc. All Rights Reserved.
Story from RadioFarda.com
/Article/2008/07/19/f4_Women_movement_prize.html
Published: 7/19/2008 5:41:53 PM Theran Time