نابودی دریاچه ارومیه – فاجعه زیست محیطی (نامه سرگشاده به بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد)
نوشته شده توسط admin در 17 آوریل 16
شماره: ۲۰۱/م/۵۰۱
تاریخ: ۸ شهریور ۱۳۹۰
۳۰ آگوست ۲۰۱۱
جناب آقای بان کی مون
دبیرکل سازمان ملل متحد
جناب آقای دبیر کل،
موضوع: نابودی دریاچه ارومیه – فاجعه زیست محیطی
می خواهم توجه جنابعالی را به یک بحران و فاجعه زیست محیطی که درشمال غربی ایران در حال رخ دادن است و می تواند عواقب ملی، منطقه ای و زیست محیطی به دنبال داشته باشد جلب نمایم.
جناب آقای دبیر کل،
دریاچه ارومیه سومین دریاچه نمک جهان است که در سازمان بین المللی یونسکو (UNESCO-Biosphere Reserve) به ثبت رسیده است ، این دریاچه که با سرعت نگران کننده ای در حال خشک شدن است در طی سالهای گذشته بدلایل خشک سالی، سیاست های نادرست آبیاری و کشاورزی ، تعریف توسعه غلط و سد سازی های بی برنامه و بدون مسوولیت بر روی رودخانه هائی که به این دریاچه سرازیر می شوند در شُرف نابودی قرار گرفته است.
قدمت و سابقه این دریاچه از ۲۹۰۰ سال پیش تا کنون موجود و در نوشتار های آشوری وجود دارد، دریاچه ارومیه امروز به عنوان یک مرز طبیعی مابین دوشهر ارومیه و تبریز در دو استان آذربایجان شرقی و غربی در شمال غربی ایران قرار گرفته است.
دریاچه ارومیه دارای ارزش های توریستی و یک پارک ملی است که تالاب های آن در لیست کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است ( شماره ۳۸ – ۲۳ ژوئن ۱۹۷۵ ).
حجم آب دریاچه ارومیه ۳۱ میلیارد متر مربع و حوزه آبگیری آن ۵۱۸۷۶ متر مربع است.
پرنده ها، گل ها و گیاهانی که در آن موجود است ثبت شده در ارگان بین المللی IUCN و WWF می باشد.
دریاچه ارومیه دارای ۱۰۲ جزیره است که بیشتر زیست گاه پرندگان مهاجر می باشد.
دریاچه ارومیه دارای ۲۷ گونه پستاندار، ۲۱۲ نوع پرنده، ۴۱ نوع خزنده، ۷ گونه دوزیست و ۲۶ نوع ماهی است که در حوزه اکولوژیکی این دریاچه زندگی می کنند
جناب آقای دبیر کل،
می خواهم توجه شما را به فلسفه و هدف ایجاد کنوانسیون رامسر جلب نمایم که در قلب آن حفظ و نگاهداری و استفاده توسعه پایدار تالاب ها و منابع طبیعی مربوط به آن برای بشریت است؛ فلسفه و هدفی که امروز تهدیدی جدی و در معرض لطمه ای غیر قابل جبران قرار گرفته است و هیچگونه راه حل واقعی برای جلوگیری از این فاجعه زیست محیطی در ایران وجود ندارد
جناب آقای دبیر کل
از اوایل دهه ۱۹۹۰ (۱۳۷۰) ، تصمیم گیران و مسوولان حکومتی به هیچ عنوان پاسخگو برای سیاست هائی که به بحران امروز انجامیده است نبوده اند، در ماه های اخیر فعالان محیط زیست و مردم عادی که علیه این سیاست های غلط حکومتی اعتراض داشته اند دستگیر و زندانی شده اند و هدف این است تا با ایجاد جو سرکوب و خفقان صدای اعتراض آنان خاموش گردد.
جناب آقای دبیر کل،
دستگیری و بازداشت حدود ۳۰۰ نفر در چند روز گذشته می رود که یک بحران زیست محیطی را به شکلی سریع به یک بحران حقوق بشری تبدیل نماید که در آن حق تجمع و اعتراض صلح آمیز نیز پایمال شده و افراد بصورت خودسرانه دستگیر و زندانی می شوند.
جناب آقای دبیر کل،
برای ما ایرانیان حائز اهمیت است که جامعه بین المللی در جریان این فاجعه قرار داده شود تا شاید بتواند از بروز یک ” سونامی نمک ” که عواقب آن گریبانگیر میلیونها انسان و مرزهایش فراتر از مرزهای ایران میباشد جلوگیری به عمل آید.
انجمن پژوهشگران ایران از شما بعنوان دبیر کل سازمان ملل متحد درخواست می کند که با اعزام یک گروه تحقیق و بررسی به منطقه، نسبت به حفاظت از دریاچه ارومیه و جلوگیری از بوقوع پیوستن فاجعه ای انسانی و زیست محیطی اقدامات لازم به عمل آورید.
دکتر حسین لاجوردی
رئیس انجمن پژوهشگران ایران
Ref: ۲۰۱ / M / 501
Date: Tuesday, 30 August 2011
HE Ban Ki-Moon
UN Secretary General
UN – New York
Your Excellency,
I would like to draw your attention to an urgent environmental crisis unfolding in North West of Iran with national, regional and global consequences.
Lake Oroumieh, the world’s third largest salt lake and a UNESCO Biosphere Reserve, is drying up at an alarming rate due to drought, misguided irrigation policies, development and the irresponsible damming of rivers that feed it.
Mentioned as early as 9th century BC in Assyrian text, the lake serves as a natural divide between the major cities of Oroumieh and Tabriz in the provinces of East and West Azerbaijan:
§ A major tourist attraction and national park, its wetlands are listed in the Ramsar Convention (number 38 – ۲۳ June 1975);
§ It holds 31 billion cubic meters of water with a catchments area of 51876 square kilometres;
§ Its endangered birds, flora and fauna are listed by IUCN and WWF;
§ Its 102 rocky islands are home to migrating birds
§ ۲۷ types of mammals, 212 types of birds, 41 types of reptiles, 7 types of amphibians and 26 types of fish inhabit the Lake’s ecological areas
The “wise use” concept at the heart of Ramsar Convention is the conservation and sustainable use of wetlands and their resources, for the benefit of humankind. However, in Iran today there are threats of serious or irreversible damage to Lake Oroumieh, with no real measures to prevent the human and environmental degradation.
Since early 1990s decision makers have not been accountable for policies that have created the present day crisis. In the recent months environmental activists and ordinary members of public who have protested against these erroneous policies have been arrested and detained in an effort to silence the protest. Arrests of over 300 people in the last few days is quickly turning an environmental issue into a human rights crisis whereby the right to peaceful protest is violated and individuals are arrested and detained arbitrarily.
Your Excellency, it is of utmost importance that the international community hears of the looming catastrophe that could result in a ‘salt tsunami’ far exceeding the borders of Iran and affecting not just the lives and livelihood of people around Lake Oroumieh’s catchment area but millions of people in the region.
ACI asks that an investigative group visits the region urgently and action is taken to prevent a human and environmental catastrophe.
Respectfully
Hossein Ladjevardi – PhD