گزارش کامل نامزدی “جنبش زنان ایران ” برای جایزه حقوق بشر سال ۲۰۰۸ سازمان مللل متحد

نوشته شده توسط admin در 17 آوریل 16

شماره: ۱۵۸/م/۳۶۲
تاریخ: ۱۷ مرداد ۱۳۸۷ – ۷ آگوست ۲۰۰۸
گزارش

“جنبش زنان ایران”

نامزد جایزه حقوق بشر سازمان ملل متحد

سابقه جایزه حقوق بشر سازمان ملل متحد

روند کار

نگاهی به ترکیب حمایت کنندگان

حمایت بین المللی

سپاسگزاری

انجمن پژوهشگران ایران بدنبال مسئولیت و وظیفه ای که در رابطه با بالا بردن آگاهی بین المللی نسبت به مسائل و مشکلات درون ایران برای خود قائل می باشد در آستانه سی امین سال حکومت جمهوری اسلامی اقدام به یک سلسله فعالیت هائی در این زمینه نموده است.

ر این راستا کمیته حقوق بشر انجمن پژوهشگران ایران با در نظر گرفتن شصتمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر و چهلمین سالگرد “جایزه حقوق بشر سازمان ملل متحد” ، “جنبش زنان ایران” را نامزد دریافت این جایزه بین المللی نمود.

مبارزات آزادیخواهانه و برابری طلبانه زنان ایرانی در تاریخ معاصر ایران صدسالگی خود را پشت سر گذاشته و این در حالی است که متاسفانه در سی سال گذشته، تبعیض بر نیمی از جمعیت ایران به صورت رسمی و قانونی اعمال گشته است. از سوئی دیگربا توجه به پیشرفت تکنولوژی که بر اساس دست آوردهای آن دیگر نمیتوان از”ایرانی داخل و خارج” نام برد این امکان نیز بوجود آمده است که بتواند یک نوع همآهنگی و همفکری میان مبارزات داخل و خارج از کشور فراهم گردد.  در چنین شرایطی بود که انجمن پژوهشگران ایران هدف اصلی خود را بر شناساندن بیشتر “جنبش مبارزه و مقاومت زنان ایران” به جامعه بین المللی قرار داد.

در این زمینه، علی رغم اینکه تلاشگران بسیار شایسته ای هم در راه این مقاومت و مبارزه وجود داشته و دارند، ما بر آن شدیم که تمامی “جنبش زنان ایران” را برای  این جایزه بین المللی نامزد نماییم تا هزاران تلاشگری هم که دارای نام و نشان در صحنه این مبارزات نبوده اند  بی نصیب نمانده باشند.

سابقه جایزه حقوق بشر سازمان ملل متحد

سابقه این جایزه بین المللی به چهل سال پیش در ۱۹۶۸ برمی گردد که برای نخستین بار سازمان ملل اقدام به اهداء “جایزه حقوق بشر سازمان ملل متحد” نمود. لازم به یادآوری و ارزش گذاری می داند که یکی از نخستین دریافت کنندگان این جایزه بین المللی حقوق بشر، در چهل سال پیش، خانم دکتر مهرانگیز منوچهریان حقوقدان و سناتور از ایران بوده است.

این جایزه، جایزه ای سمبلیک نیز می تواند باشد که به مانند سال ۱۹۹۸ که به تمامی “مدافعان حقوق بشر در جهان” اهداء شد نیازی هم نباشد که در دهم دسامبر، سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر، شخصی و یا نماینده ای در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک حضور پیدا کرده و آنرا دریافت نماید؛ بل اعتبار اهدای آن و ثبت آن در سازمان ملل متحد بوده است که جایگاه شایسته ای را همیشه در جهان داشته است.

امسال تاریخ انقضای ارسال مدارک این نامزدی، از سوی سازمان ملل متحد ۱۵جولای ۲۰۰۸ اعلام شده بود که خوشبختانه در روز ۱۴ جولای اعلام گردید که این تاریخ تمدید و تا ۳۱ جولای باز هم می شد از نامزدی این جنبش حمایت نمود که برای تمامی ما ایرانیان این تمدید مهلت، شانس بزرگی به حساب می آمد.

روند کار

انجمن پژوهشگران ایران در اول جولای ۲۰۰۸ برابر با ۱۰ تیر ماه ۱۳۸۷ اقدام به اعلام عمومی این نامزدی نمود و از تمامی ایرانیان برای نامزدی “جنبش زنان ایران” و کسب این جایزه بین المللی درخواست حمایت کرد.

بدین ترتیب ما به عنوان پیشنهاد دهنده خود را موظف به هماهنگی و سازمان دهی برای بوقوع پیوستن این نامزدی میدانستیم. از آنجاییکه فرم نامزدی می بایست بوسیله هر فرد حقیقی و یا حقوقی به صورت مجزا به زبان انگلیسی تکمیل می گردید نخستین اقدام ما، تهیه، تنظیم و قرار دادن فرم مخصوص به اضافه آدرس صفحه اصلی جایزه سازمان ملل متحد بر روی تارنمای انجمن پژوهشگران ایران برای راهنمائی می بود. در همین زمینه آدرس ایمیل خاصی هم بوجود آمده که اگر سوال ویا مشکلی برای پر کردن فرم می بود می توانستیم راهنمایی کنیم.

به دنبال تماس های فراوان، اضافه بر تکمیل فرم از سوی عده ای که مشخصات شخصی خود را که مورد نیازسازمان ملل متحد برای تکمیل فرم ها می بود در اختیار ما قرار دادند، این فرم و همچنین نمونه ای از نحوه تکمیل کردن آن از سوی انجمن پژوهشگران ایران در اختیار دیگر حامیان این نامزدی نیز قرار گرفت.

نگاهی به ترکیب حمایت کنندگان

در طی این دوره ۳۰ روزه تعداد ۶۳۳۶ تماس از طریق ایمیل، تلفن و فاکس با ما ایجاد شد و این تعداد جدای از آن افراد و گروه هائی هستند که خود مستقلا اقدام به تکمیل فرم های این نامزدی نموده اند که ما از تعداد آن بی اطلاع هستیم.

گوناگونی و گستردگی جغرافیائی حمایت ها بسیار بیشتر از حد انتظار بود (۶۲% از خارج از ایران و ۳۸% از داخل کشور) و خوشحالیم گزارش دهیم که علی رغم مشکلات مربوط به دستیابی به اینترنت و دیگر وسائل ارتباطی تعداد بی شماری مرد و زن، پیر و جوان باضافه سازمان های غیر دولتی از چهار گوشه ایران از طریق ما حمایت خود را از این نامزدی به سازمان ملل متحد اعلام داشتند. مهمتر اینکه درصد بالای حامیان مرد از داخل ایران نمایانگر موفقیت جنبش برابری طلبی زنان برای تبدیل کردن مبارزات خود به جنبشی اجتماعی که شرکت مردان را نیز بدنبال داشته، بوده است (۵۳% زن و ۴۷% مرد).

همچنین جای تعجب نبود که تعداد بی شماری از ایرانیان خارج از کشور نیز از این نامزدی حمایت کردند. شایان ذکر است که درصد مردان ایرانی در خارج از کشورکه حمایت خود را از این نامزدی اعلام داشتند – با اختلاف کمی- بیشتر از زنان بوده است . (۵۴% مرد و۴۶% زن).

گستردگی این حمایت ها از نظر جغرافیائی در ایران شامل شهرهایی چون: تبریز، مهاباد، پیرانشهر، کرمانشاه، درود، آبادان، اهواز، اراک، کرج، تهران، اصفهان، ساری، شاهین شهر، زاهدان و…، بوده است و در خارج از ایران کشور هائی در منطقه چون ترکیه، سوریه و امارات؛ در اروپا: سویس، بلژیک، ایتالیا، اسپانیا، آلمان، دانمارک، نروژ، سوئد، هلند، اتریش،انگلستان و فرانسه و همچنین از آمریکا، کانادا و استرالیا هم این نامزدی حامیان بسیار داشت.

در میان حمایت کنندگان این نامزدی از جوان ترین (۱۷ ساله از ایران) تا سنین بالاتر دیده می شد؛ همینطور تعداد زوج (زن و شوهر) و یا خانواده هائی که با اعلام اسامی فرد فرد خود از “جنبش زنان ایران” حمایت نموده اند نیز چشمگیر بود؛ همچنین شبکه های بین المللی زنان، شبکه های بین المللی مدافعان حقوق بشر ایران، نمایندگان ادیان و مذاهب، افراد،احزاب و سازمان ها و گروه های سیاسی، سازمان های مدافع حقوق اقوام ایران و سازمانهای فرهنگی ایرانیان در اروپا و امریکا نیز از نامزدی “جنبش زنان ایران” برای جایزه حقوق بشر سال ۲۰۰۸ سازمان ملل متحد حمایت کردند.

حمایت بین المللی

چندین سازمان بین المللی نیز از این نامزدی حمایت نموده اند. در میان آنان میتوان از سازمان های زیر نام برد:

•     WFWP-UK[1] (فدراسیون زنان برای صلح جهانی) که این سازمان دارای بالاترین درجه مشاوره ای شورای اقتصادی – اجتماعی سازمان ملل متحد می باشد
•      UNIFEM-UK[2] یونیفم ( بنیاد توسعه زنان سازمان ملل متحد)
•      Frauenmuseum[3]   – شبکه موزه زنان …………………..
•     Aim For Human Rights[4]   – هدف حقوق بشر

سپاسگزاری

انجمن پژوهشگران ایران برخود لازم می داند که ضمن سپاسگزاری از کلیه رسانه های ایرانی در خارج از ایران و شبکه های اطلاع رسانی و اینترنتی درداخل کشور، اعلام نماید که بدون کمک و همکاری صمیمانه آنها چنین آگاهی عمومی و حمایت گسترده ای فراهم نمی آمد.

انجمن پژوهشگران ایران، یکبار دیگر از تمامی کسانیکه در زمینه پخش گسترده این خبر و جمع آوری حمایت تلاش بسیار داشته اند و از تمامی افراد و گروه هائی که براساس درخواست سازمان ملل متحد می بایست برای کامل نمودن فرم ها، اطمینان و اعتماد کرده و کلیه اطلاعات شخصی خود، مانند آدرس و شماره های تلفن و ایمیل خود را برای تکمیل فرم های مربوطه دراختیارانجمن قرار میدادند سپاسگزاری نماید.

بدون تردید شایستگی و مقاومت “جنبش زنان ایران” تنها و تنها دلیل این حمایت گسترده ایرانیان در اقصی نقاط جهان بوده است. انجمن پژوهشگران ایران با نگاهی ژرف به گستره جغرافیایی و گوناگونی افراد و سازمانهای حمایت کننده از نامزدی جنبش زنان ایران برای جایزه حقوق بشر سال ۲۰۰۸ سازمان ملل متحد، دست آورد این حرکت که نشانگر اعتماد و اتحاد در میان ایرانیان بوده است را گرامی می دارد چرا که ایرانیان در ایران و سراسر جهان باثبات رساندند که ایرانی داخل و خارج ندارد و اگر فکر مشخص و روشنی در رابطه با منافع ملی و ارزش های ما ایرانیان باشد، قبول عام خواهد یافت. ما هم امیدواریم که این نوع نگاه سرآغازی برای فرایندهای آینده ایران باشد.

انجمن پژوهشگران ایران

[۱] www.wfwp.org; NGO in general consultative status with the Economic and Social Council of the UN

[۲] http://www.unifemuk.org/

[۳] Frauenmuseum – www.museia.org und www.womeninmuseum.org

[۴] http://www.aimforhumanrights.org/