Maryam Mousavi
نوشته شده توسط Admin در 9 فوریه 25مریم موسوی
دکتری تخصصی در بینایی‌سنجی با تخصص در خشکی چشم.
مریم موسوی مدرک دکترای مشترک اروپایی در رشته اپتومتری از دانشگاه علوم و فناوری وروتسواو و دانشگاه والنسیا دارد، جایی که به عنوان پژوهشگر ماریه کوری فعالیت کرده است. او سپس به عنوان پژوهشگر پسادکتری در دانشگاه آلاباما، برمنگهام، ایالات متحده مشغول به تحقیق در زمینه بیماری خشکی چشم با استفاده از روش‌های کشت سلولی شد. مشارکت او در قیام زن، زندگی، آزادی الهام‌بخش او برای پیگیری برنامه مطالعات اجتماعی در ایران آکادمی شد، که آغازگر انتقال او به حوزه بشردوستانه بود و با علاقه و اهداف بلندمدت او بیشتر هم‌راستا است.
Optometrist (MOptom) PhD in Optometry
Maryam Mousavi holds a European Joint Doctorate in Optometry from Wrocław University of Science and Technology and the University of Valencia, where she was a Marie Skłodowska-Curie Fellow. She later became a Postdoctoral Researcher at the University of Alabama, Birmingham, USA, conducting research on dry eye disease using cell culture methodologies. Her involvement in the Woman, Life, Freedom uprising inspired her to pursue the Social Studies program at Iran Academia, marking her transition into the humanitarian field, which aligns more closely with her passion and long-term goal
ABSTRACT
پیشنهادی برای تغییر نوع نگاه به تفاوتهای اجتماعی-سیاسی در علوم اجتماعی با الهام از رویکردهای عملی رایج در علوم مهندسی
در طول تکامل خود، رشته‌های مهندسی و علوم اجتماعی دیدگاه‌های متضادی درباره مفهوم تفاوت‌ها در حوزه‌های مربوطه خود داشته‌اند. در حالی که رشته‌های مهندسی تفاوت‌ها را به عنوان فرصت‌ها می‌بینند و به طور فعال از تفاوت‌ها – چه در فشار، ولتاژ یا دما – برای پیشبرد نوآوری و پیشرفت استفاده می‌کنند، علوم اجتماعی معمولاً تفاوتهای اجتماعی-سیاسی را عمدتاً به عنوان مسائلی منفی و منابعی برای تعارض به جای فرصت در نظر می‌گیرند. این مقاله منطق مهندسی را به حوزه اجتماعی اعمال می‌کند و از تغییر دیدگاه حمایت می‌کند: به جای اینکه تفاوتهای اجتماعی را به طور ذاتی تجزیه‌کننده ببینیم، می‌توان آن‌ها را به عنوان محرک‌های بالقوه تحولی در نظر گرفت که در صورتی که به طور مؤثر مدیریت شوند، می‌توانند منجر به تغییرات مثبت شوند. برای پشتیبانی از این استدلال، مقاله از استدلال قیاسی استفاده می‌کند که یک ابزار کلیدی شناختی است که بینش‌ها را از یک حوزه منبع شناخته شده به یک حوزه هدف پیچیده‌تر یا انتزاعی منتقل می‌کند. با استفاده از این روش، مقاله «تشبیه مدار» را معرفی می‌کند، که در آن اجزای جامعه و پویایی‌های آن که به طور نمادین به عنوان گره‌های اجتماعی با ولتاژ اجتماعی، دستگاه‌های اجتماعی و جریان‌های اجتماعی شناخته می‌شوند، با اجزای یک مدار الکتریکی مقایسه می‌شوند. همان‌طور که در یک مدار الکتریکی پایه یک لامپ یا دستگاه مناسب اجازه می‌دهد که جریان الکتریکی بالقوه‌ای که توسط تفاوتهای ولتاژی هدایت می‌شود، جریان یابد و به نور تبدیل شود، یک دستگاه اجتماعی مناسب که بین دو گره اجتماعی با ولتاژ اجتماعی متفاوت قرار گیرد، می‌تواند به دستاورد اجتماعی مشابهی دست یابد. برای نشان دادن تنوع توضیحات توسط این قیاس پیشنهادی، مقاله آن را به پویایی‌های وضعیت اجتماعی-سیاسی فعلی ایران اعمال می‌کند. به گفته ما، این اولین بار است که یک قیاس با بهره‌گیری از تفاوتهای اجتماعی به عنوان پتانسیل‌های مفید در چنین چارچوبی و با نام‌گذاری ارائه شده معرفی می‌شود.
Adopting Practical, Engineering Approaches to Problem-Solving in Bridging Sociopolitical Differences: A Proposal
Joint paper: Leila Gharavi, Maryam Mousavi
Throughout their evolution, engineering disciplines and social sciences have upheld contrasting views on the concept of differences in their respective fields. Whereas engineering disciplines view differences as opportunities and actively utilise differentials – be it in pressure, voltage, or temperature – to drive innovation and progress, the social sciences tend to treat sociopolitical differences primarily as negative and as sources of conflict rather than opportunity. This paper applies the engineering logic to the social domain, advocating for a shift in perspective: rather than seeing social differentials as inherently divisive, they could be recognised as potential drivers of transformation when managed effectively. To support this argument, the paper employs analogical reasoning, a key cognitive tool that transfers insights from a well-understood source domain to a more complex or abstract target domain. Equipped with this method, the paper introduces “circuit analogy,” in which society’s components and their dynamics, symbolically called social nodes with social voltages, social appliances and social flows, are likened to the components of an electric circuit. Just as in basic electric circuit a suitable lamp or appliance enables a potential electric current, driven by voltage differentials, to flow and transform to light, an appropriate social appliance connected between two social nodes with different social voltages, could achieve a similar social feat. To demonstrate the versatility of explanations by the proposed analogy, the paper applies it to the dynamics of the current sociopolitical landscape of Iran. To our knowledge, this is the first time an analogy, leveraging social differences as beneficial potentials, is introduced in such a framework and with the offered nomenclature.