Mina Ahadi

نوشته شده توسط Admin در 9 فوریه 25

مینا احدی

ABSTRACT

مینا احدی فعال سیاسی علیه حکومت اسلامی ایران است. او در سال ١٣٣٥ در ابهر متولد شد و در دانشگاه تبریز رشته پزشکی میخواند که اسلامیها قدرت را در دست گرفتند و او از اولین روز مخالف آنها بود.

بدلیل سازمان دادن تظاهرات علیه فرمان حجاب خمینی در تبریز از دانشگاه اخراج شد، و سپس همسر او به همراه پنج نفر از دوستان آنها وقتی مینا سر کار بود، دستگیر و همه آنها در هفت تیرماه سال ١٣٦٠ اعدام شدند و بر علیه مینا نیز حکم اعدام صادر شد. 

او به کردستان رفت و ده سال پیشمرگ و یا پارتیزان بود و در سال ١٩٩٠ به وین آمد و پناهنده شد و سپس در سال ١٩٩٦ به همراه خانواده خود به آلمان رفت.

مینا در سال ٢٠٠١ کمیته بین المللی علیه سنگسار را بنیان گذاشت و در سال ٢٠٠٤ کمیته علیه اعدام  را سازمان داد که اساسا علیه اعدامها در ایران فعالیت میکرد. او در سال ٢٠٠٧ نهاد اکس مسلم را در آلمان به همراه دوستانش سازمان داد که بر علیه نفوذ جریانات اسلامی در اروپا فعالیت میکند.

فعالیتهای مینا احدی علیه اعدام ، جان تعداد زیادی را نجات داده و در پیشرفت جنبش علیه اعدام موثر بوده است. به دلیل کمپین های گسترده تحت سرپرستی او علیه سنگسار و بویژه کمپین نجات سکینه محمدی آشتیانی در سال ٢٠١٠، سنگسار در ایران عملا ممنوع شد و از آن تاریخ حکومت اسلامی جرات نکرد کسی را سنگسار کند.

مینا احدی در آلمان و اروپا چهره های شناخته شده در نقد مذهب و اسلام، در مبارزه با حجاب اسلامی و حجاب کودکان و در مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی ایران در اروپا است.  درایران نیز بویژه به دلیل فعالیت گسترده علیه اعدام و سنگسار و حجاب اسلامی چهره ای شناخته شده و محبوب است.


Mina Ahadi is a political activist against the Islamic regime of Iran. She was born in 1956 in Abhar and studied medicine at Tabriz University until the Islamic regime took power, and she became one of its earliest opponents. For organizing protests against Khomeini’s hijab decree in Tabriz, she was expelled from university. Later, her husband and five of their friends were arrested while Mina was at work and were all executed on July 7, 1981. A death sentence was also issued against her. She fled to Kurdistan, where she spent ten years as a Peshmerga or partisan. In 1990, she sought refuge in Vienna, and in 1996, she moved to Germany with her family. Mina founded the International Committee Against Stoning in 2001 and organized the Committee Against the Death Penalty in 2004, which mainly focused on campaigns against executions in Iran. In 2007, she co-founded the organization Ex-Muslim in Germany to counter the influence of Islamic groups in Europe. Mina Ahadi’s activism against executions has saved many lives and significantly advanced the movement against the death penalty. Thanks to her extensive campaigns, particularly the 2010 campaign to save Sakineh Mohammadi Ashtiani, stoning in Iran was virtually banned, and since then, the Islamic regime has not dared to carry out stoning executions. Mina is a well-known figure in Germany and Europe in her critiques of religion and Islam, her opposition to the Islamic hijab, and her fight against the Islamic Republic’s influence in Europe. In Iran, she is also a recognized and popular figure, particularly for her widespread activities against the death penalty, stoning, and the Islamic hijab.

اکنون بطور کاملا عریانی مقابله با اعدام با تلاش برای سرنگونی حکومت گره خورده و باید بیش از پیش به متصل کردن اعتراضات و اعتصابات و مبارزات مردم به عرصه نه به اعدام تلاش کرد.

یک واقعیت مهم و تلخ اینست که پشت هر طناب داری ، متاسفانه دولتهای اروپایی ایستاده آمد. دولت‌هایی که سکوت میکنند و سالهاست این حکومت را بعنوان دولت منتخب مردم ایران به افکار عمومی میفروشند، یک جنبه مبارزه فشار آوردن به دولتهای غربی و وادار کردن آنها به تنبیه حکومت اسلامی بدلیل اعدامهاست.

درسهای چهل و چند سال مبارزه ما علیه اعدام‌

1. در ایران آینده نقطه پایان مطلقی بر پدیده کشتن انسانها و اعدام خواهیم گذاشت.

2. هیچ چیز مقدس نیست نه خاک و پرچم و شاه و نه خدا و پیغمبر و آخوند و خمینی و … و نه مارکس و لنین و… فقط انسان مقدس است و حرمت انسان و بویژه حق حیات انسانها 

3. اعدام نوک کوه یخ نقض حقوق انسانی است و شک نباید کرد با یک اعدام ما به شکنجه و بی حرمتی و تعرض به همه حقوق اولیه انسانی رای میدهیم.

4. بنظر من باید ادای احترام کرد به مادران و پدران و خانواده های که عزیز آنها اعدام شده و پرچم مبارزه علیه اعدام را در دست دارند. من حرکتی راه انداختم با الهام از سنگهای سکندری در المان، Stolpersteine.وارزو دارم در مقابل در همه خانه های که رژیم فردی از آن خانه را اعدام کرده سنگ سکندری بذاریم تا نسل‌های بعد ببینند که کوچه و خیابانی نیست که اعدامی نداده باشد