Taimoor Aliassi
نوشته شده توسط Admin در 10 فوریه 25تیمور الیاسی
تیمور الیاسی مدیر اجرایی و نماینده سازمان ملل در سازمان حقوق بشر کردستان – ژنو (KMMK-G) و رئیس ائتلاف Impact Iran است. آقای الیاسی، کرد ایرانی و شهروند سوئیس ، که پس از انقلاب ۱۹۷۹ ایران را ترک کرد. او در موسسه مطالعات بین‌المللی و توسعه ژنو (IHEID) تحصیل کرده و مدرک کارشناسی ارشد در مطالعات پیشرفته در زمینه اقدام بشردوستانه با تخصص در حقوق بین‌الملل دریافت کرده است.
به عنوان یکی از بنیانگذاران KMMK-G و رئیس کنونی ائتلاف Impact Iran (ائتلافی متشکل از ۲۰ سازمان غیر دولتی بین‌المللی)، تیمور تلاش می‌کند تا دموکراسی، احترام به حقوق بشر و توسعه اجتماعی را در کردستان ایران و فراتر از آن ترویج دهد. او به طور مداوم در سازمان ملل، پارلمان‌ها، دولت‌ها و سازمان‌های غیر دولتی سخنرانی می‌کند. او سخنرانی منظم در کنفرانس‌های بین‌المللی است و همچنین با مدافعان حقوق بشر ائتلاف‌هایی تشکیل می‌دهد و در رسانه‌ها (بی‌بی‌سی، صدای آمریکا، دویچه وله، تلویزیون ایران اینترنشنال، آر تی اس، اس‌اف‌آر، فرانس اینفو، لو تمپس، تی‌دی‌جی، K24، روداو تی‌وی، NRT تی‌وی، العربیه، الحدث و غیره) نیز به عنوان تحلیل‌گر حضور دارد.
تیمور بر مبارزه با تمام اشکال تبعیض، به‌ویژه علیه اقوام و اقلیت‌های مذهبی در منطقه متمرکز است و علیه مجازات اعدام در سطح جهانی و ترویج حقوق زنان و کودکان فعالیت می‌کند. در مارس ۲۰۱۴، تیمور کتابی را درباره مجازات اعدام در ایران که توسط Ensemble Contre la Peine de Mort (ECPM) منتشر شده بود، به همراه نویسندگان دیگر نوشت. در سطح محلی، او عضو منتخب شورای شهر ژنو در دوره ۲۰۱۵-۲۰۲۰ بود.
Executive Director and UN Representative of the Kurdistan Human Rights-Geneva (KMMK-G) and President of Impact Iran Coalition.
Mr. Aliassi is a Swiss citizen with a Kurdish background from Iran, the country he left after the 1979 revolution. He studied at the Geneva Institute of International and Development Studies (IHEID) and obtained a Master of Advanced Studies in Humanitarian Action with a specialization in international law.
As the co-founder of KMMK-G, and currently president of Impact Iran (a coalition of 20 international non-governmental organisations), Taimoor strives to promote democracy, respect for human rights and social development in Kurdistan of Iran and beyond. He advocates frequently at the United Nations, as well as across parliaments, governments and non-governmental organisations. A regular speaker at international conferences, he also builds coalitions with human rights defenders, as well as being a frequent commentator in the media (BBC, VOA, DW, Iran International TV, RTS, SFR, France Info, Le Temps, Tdg, K24, Rudaw TV, NRT tv, Al -Arabiya, Al-Hadath, etc).
Taimoor focuses on challenging all forms of discrimination, especially against people from ethnic and religious minorities in the region, advocating against the death penalty worldwide and promoting the rights of women and children. In March 2014, Taimoor co-authored a book called on the death penalty in Iran published by Ensemble Contre la Peine de Mort (ECPM). At the local level, he was an elected official for the Geneva City Council (2015-2020).
ABSTRACT
در ایران، فرهنگ مصونیت از مجازات در طول چند دهه توسعه یافته است و به یک سیاست دولتی تبدیل شده است که با ارعاب، آزار و تعقیب افرادی که به دنبال پاسخ‌گویی، حقیقت و عدالت هستند، مشخص می‌شود. گزارش‌های مختلف سازمان ملل، از جمله گزارش‌های مأموریت حقیقت‌یاب ایران (FMM-Iran)، کمیته حذف تبعیض نژادی (CERD) و گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، به این نتیجه رسیده‌اند که جنایات علیه بشریت و جنایات تعقیب انجام شده است. قربانیان نقض حقوق بشر به همراه خانواده‌هایشان به طور مداوم و سیستماتیک از دسترسی به حقیقت و عدالت محروم می‌شوند.
در سال‌های اخیر، فرصتی بیشتر برای مسئولیت‌پذیری دولت ایران تحت قوانین بین‌المللی به وجود آمده است، همچنین برای پیگیری مسئولیت فردی در محاکم خارجی و بین‌المللی از طریق اصل صلاحیت جهانی. این موضوع در مورد پرونده حمید نوری در سوئد که یک مقام سابق ایرانی به دلیل نقشش در کشتار زندانیان در سال ۱۹۸۸ محاکمه و محکوم شد، قابل مشاهده است.
در این زمینه، نقش جامعه مدنی و رسانه‌ها در برقراری عدالت برای مجرمان چیست؟
آیا تلاش‌های دادخواهانه و سازوکارهای دادخواهی سازمان ملل ابزارهای کافی برای رسیدگی به نقض حقوق بشر هستند، به ویژه هنگامی که کشورهای غربی وارد مذاکره با ایران می‌شوند که ممکن است به طور ناخواسته سیاست دولت ایران در گروگان‌گیری و استراتژی‌های گسترده‌تر مصونیت از مجازات را تقویت کند؟
In Iran, a culture of impunity has developed over several decades, evolving into a state policy characterized by the intimidation, harassment, and persecution of those seeking accountability, truth, and justice. Various UN reports, including those from the Fact-Finding Mission on Iran (FMM-Iran), the Committee on the Elimination of Racial Discrimination (CERD), and the UN Special Rapporteur on the situation of human rights in Iran, have concluded that crimes against humanity and crimes of persecution have taken place. Victims of human rights violations, along with their families, are consistently and systematically denied access to the truth and justice.
In recent years, there has been a growing opportunity to hold the Iranian state accountable under international law, as well as to pursue individual accountability in foreign and international courts through the principle of universal jurisdiction. This is exemplified by the Hamid Nouri case in Sweden, where a former Iranian official was tried and convicted for his role in the 1988 prison massacres.
In this context, what role do civil society and the media play in bringing perpetrators to justice? Are the advocacy efforts and mechanisms of the United Nations sufficient tools for addressing human rights violations, particularly when Western states engage in negotiations with Iran that may inadvertently reinforce the state’s policy of hostage-taking and broader impunity strategies?